Cassianus, Collationes, 1, 04, 9

monumenta.ch > Cassianus > 9
Cassianus, Collationes, 1, 4, VIII. Interrogatio quid sit quod in capitulo Apostoli post adversantes sibi concupiscentias carnis et spiritus, tertia adiiciatur voluntas. <<< >>> X. Quod vocabulum carnis non in una significatione ponatur.

Cassianus, Collationes, 1, 4, CAPUT IX. Responsio de intellectu recte interrogantis.

Daniel: Discernere divisiones et lineas quaestionum [Quia qui recte et enucleate distinguit partes quaestionis seu interrogationis, ostendit se aliqua ex parte assequi quod quaerit, iuxta illud Aristotelis: Qui nihil scit, nihil dubitat, nihil discernit.] portio intellectus est, et maxima pars intelligentiae scire quid nescias. Propter quod dicitur (Proverb. XVII): [Hic Ciaconius supplevit ex LXX Interpret.: Insipienti interroganti sapientiam, sapientia reputabitur; et confirmat ex verbis sequentibus, tum ex Iustino, qui ita citat in epistola ad Zenam et Serenum. In vulgata editione nihil tale legitur; sed eius loco: Stultus quoque si tacuerit, sapiens reputabitur, etc.] Insipienti interroganti sapientia reputabitur, quia licet is qui interrogat, vim propositae quaestionis ignoret, tamen quia prudenter inquirit, et intelligit quod non intelligat, hoc ipsum illi reputatur ad sapientiam; eo quod quid nesciret, prudenter agnoverit.

Secundum divisionem itaque vestram tres hoc loco res ab Apostolo nominari videntur, concupiscentia carnis adversus spiritum, et spiritus adversus carnem, quarum adversus se invicem pugna hanc videtur habere causam atque rationem, ut ea quae volumus, inquit, facere nequeamus. [Quarta, supple, res in illis verbis Apostoli expressa: dixerant enim tres eo loco res ab Apostolo nominari. Quartam vero non animadverterant, quam hic abbas suggerit, nempe causam ac rationem istius pugnae carnis et spiritus verbis consequentibus expressam. Sed de hac causa vide quae supra annotavimus cap. 7.] Quarta igitur superest causa, quam minime vidistis vos, ut illud scilicet quod nolumus, faciamus. Nunc ergo opus est nobis ut prius duarum concupiscentiarum vim, id est, carnis et spiritus agnoscamus, et ita demum quae voluntas sit nostra, quae inter utramque posita est, discutere valeamus; deinde quid possit voluntatis nostrae non esse, similiter discernamus.