| 1 | Et in tantum hoc non sine labore perficitur, ut malint hi qui perfectionem discretionis ignorant, etiam biduo protelare ieiunia, idque quod hodie sumpturi fuerant in crastinum reservare, dummodo ad refectionem pervenientes desiderata satietate potiantur. Quod nuper Beniamin civem vestrum pertinaciter tenuisse cognoscitis, qui ne quotidie paximacia duo percipiens aequali castigatione continuam parcitatem iugiter retentaret, maluit biduana ieiunia semper continuare, dummodo ad refectionem veniens duplicata mensura repleret ventris ingluviem, id est, quatuor paximacia comedens desiderata saturitate gauderet, et expletionem ventris sui biduano ieiunio quodammodo compararet. |
| 2 | Qui obstinatione et pertinacia mentis suae definitionibus potius propriis quam seniorum traditionibus acquiescens, quali fine suum propositum terminarit, proculdubio meministis. Siquidem relicta eremo, rursus ad inanem philosophiam mundi huius ac vanitatem saeculi devolutus, praedictam sententiam seniorum sui casus signet exemplo, ruinaque sua cunctos doceat, neminem suis definitionibus vel proprio iudicio confidentem, perfectionis culmen aliquando posse conscendere, sed nec diaboli quidem perniciosas illusiones evadere. |