| 1 | quaenam discors foedera rerum causa resolvit? quis tanta deus veris statuit bella duobus ut quae carptim singula constent |
| 5 | eadem nolint mixta iugari? an nulla est discordia veris semperque sibi certa cohaerent, sed mens caecis obruta membris nequit oppressi luminis igne |
| 10 | rerum tenues noscere nexus? sed cur tanto flagrat amore veri tectas reperire notas? scitne quod appetit anxia nosse? sed quis nota scire laborat? |
| 15 | at si nescit, quid caeca petit? quis enim quicquam optet? aut quis valeat nescita sequi quoue inveniat? quis reppertam queat ignarus noscere formam? |
| 20 | an cum mentem cerneret altam pariter summam et singula norat, nunc membrorum condita nube non in totum est oblita sui summamque tenet singula perdens? |
| 25 | igitur quisquis vera requirit neutro est habitu; nam neque novit nec penitus tamen omnia nescit, sed quam retinens meminit summam consulit alte visa retractans, |
| 30 | ut servatis queat oblitas addere partes. |