| 1 | si vis celsi iura Tonantis pura sollers cernere mente, aspice summi culmina caeli; illic iusto foedere rerum |
| 5 | veterem servant sidera pacem. non sol rutilo concitus igne gelidum Phoebes impedit axem nec quae summo vertice mundi flectit rapidos Ursa meatus |
| 10 | numquam occiduo lota profundo cetera cernens sidera mergi cupit Oceano tinguere flammas; semper vicibus temporis aequis Vesper seras nuntiat umbras |
| 15 | revehitque diem Lucifer almum. sic aeternos reficit cursus alternus amor, sic astrigeris bellum discors exsulat oris. haec concordia temperat aequis |
| 20 | elementa modis, ut pugnantia vicibus cedant humida siccis iungantque fidem frigora flammis, pendulus ignis surgat in altum terraeque graves pondere sidant. |
| 25 | his de causis vere tepenti spirat florifer annus odores, aestas cererem fervida siccat, remeat pomis gravis autumnus, hiemem defluus inrigat imber. |
| 30 | haec temperies alit ac profert quicquid vitam spirat in orbe; eadem rapiens condit et aufert obitu mergens orta supremo. sedet interea conditor altus |
| 35 | rerumque regens flectit habenas, rex et dominus, fons et origo, lex et sapiens arbiter aequi, et quae motu concitat ire sistit retrahens ac vaga firmat; |
| 40 | nam nisi rectos revocans itus flexos iterum cogat in orbes, quae nunc stabilis continet ordo dissaepta suo fonte fatiscant. hic est cunctis communis amor |
| 45 | repetuntque boni fine teneri, quia non aliter durare queant nisi converso rursus amore refluant causae quae dedit esse. |