| 1 | sunt etenim pennae volucres mihi quae celsa conscendant poli; quas sibi cum velox mens induit terras perosa despicit, |
| 5 | aeris immensi superat globum nubesque postergum videt quique agili motu calet aetheris transcendit ignis verticem, donec in astriferas surgat domos |
| 10 | Phoeboque coniungat vias aut comitetur iter gelidi senis miles corusci sideris vel quocumque micans nox pingitur recurrat astri circulum |
| 15 | atque ubi iam exhausti fuerit satis polum relinquat extimum dorsaque velocis premat aetheris compos verendi luminis. hic regum sceptrum dominus tenet |
| 20 | orbisque habenas temperat et volucrem currum stabilis regit rerum coruscus arbiter. huc te si reducem referat via quam nunc requiris immemor, |
| 25 | haec, dices, memini, patria est mihi, hinc ortus, hic sistam gradum. quodsi terrarum placeat tibi noctem relictam visere, quos miseri torvos populi timent |
| 30 | cernes tyrannos exsules. |