monumenta.ch > Boethius > 2 2
Boethius, Consolatio Philosophiae, Liber 3, 2 P <<<     >>> 3 P

Boethius, Consolatio Philosophiae, 3, Caput 2 M

1 quantas rerum flectat habenas
natura potens, quibus immensum
legibus orbem provida servet
stringatque ligans inresoluto
5 singula nexu, placet arguto
fidibus lentis promere cantu.
quamvis Poeni pulchra leones
vincula gestent manibusque datas
captent escas metuantque trucem
10 soliti verbera ferre magistrum,
si cruor horrida tinxerit ora,
resides olim redeunt animi
fremituque gravi meminere sui,
laxant nodis colla solutis
15 primusque lacer dente cruento
domitor rabidas imbuit iras.
quae canit altis garrula ramis
ales caveae clauditur antro;
huic licet inlita pocula melle
20 largasque dapes dulci studio
ludens hominum cura ministret,
si tamen arto saliens texto
nemorum gratas viderit umbras,
sparsas pedibus proterit escas,
25 silvas tantum maesta requirit,
silvas dulci voce susurrat.
validis quondam viribus acta
pronum flectit virga cacumen;
hanc si curvans dextra remisit,
30 recto spectat vertice caelum.
cadit Hesperias Phoebus in undas,
sed secreto tramite rursus
currum solitos vertit ad ortus.
repetunt proprios quaeque recursus
35 redituque suo singula gaudent
nec manet ulli traditus ordo
nisi quod fini iunxerit ortum
stabilemque sui fecerit orbem.
Boethius HOME

bau1722.802 bmo270.47 bnf6639.29 bnf8039.122 bnf16678.22 csg825.117 csg844.75 sbe149.94 sbe302.83 sbe322.69

© 2006 - 2025 Monumenta Informatik