| 1 | o stelliferi conditor orbis, qui perpetuo nixus solio rapido caelum turbine versas legemque pati sidera cogis, |
| 5 | ut nunc pleno lucida cornu totis fratris obvia flammis condat stellas luna minores, nunc obscuro pallida cornu Phoebo propior lumina perdat |
| 10 | et qui primae tempore noctis agit algentes Hesperos ortus solitas iterum mutet habenas Phoebi pallens Lucifer ortu. tu frondifluae frigore brumae |
| 15 | stringis lucem breviore mora, tu cum fervida venerit aestas agiles nocti dividis horas. tua vis varium temperat annum, ut quas Boreae spiritus aufert |
| 20 | revehat mites Zephyrus frondes, quaeque Arcturus semina vidit Sirius altas urat segetes: nihil antiqua lege solutum linquit propriae stationis opus. |
| 25 | omnia certo fine gubernans hominum solos respuis actus merito rector cohibere modo. nam cur tantas lubrica versat Fortuna vices? premit insontes |
| 30 | debita sceleri noxia poena, at perversi resident celso mores solio sanctaque calcant iniusta vice colla nocentes . latet obscuris condita virtus |
| 35 | clara tenebris iustusque tulit crimen iniqui. nil periuria, nil nocet ipsis fraus mendaci compta colore. sed cum libuit viribus uti, |
| 40 | quos innumeri metuunt populi summos gaudent subdere reges. o iam miseras respice terras, quisquis rerum foedera nectis! operis tanti pars non vilis |
| 45 | homines quatimur fortunae salo. rapidos, rector, comprime fluctus et quo caelum regis immensum firma stabiles foedere terras. |