Augustinus, Epistolae, 73, 3, 7.
| 1 | Haec porro non tantum scientia, qualis quisque sit, verum etiam praescientia, qualis futurus sit, si est in sanctis et beatis Angelis; et quomodo fuerit diabolus beatus aliquando, cum adhuc angelus bonus esset, sciens futuram iniquitatem suam, et sempiternum supplicium, omnino non video. |
| 2 | De qua re, si tamen eam nosse opus est, vellem abs te audire quid sentias. |
| 3 | Vide quid faciant terrae ac maria quae nos corporaliter dirimunt. |
| 4 | Si haec epistola mea quam legis, ego essem, iam mihi diceres quod quaesivi: nunc vero quando rescribes? |
| 5 | quando mittes? |
| 6 | quando perveniet? |
| 7 | quando accipiam? |
| 8 | Et tamen utinam quandoque fiat, quod tam cito fieri non posse, quam volumus, quanta possumus tolerantia sustinemus! |
| 9 | Unde recurro ad illa verba epistolae tuae dulcissima, sanctique desiderii tui plenissima, et ea facio vicissim mea: Utinam mereremur complexus tuos; et collatione mutua vel doceremus aliqua, vel disceremus! |
| 10 | si tamen esse ullo modo posset quod ego te docerem. |