Augustinus, Epistolae, DE VIDENDO DEO LIBER, SEU..., 11, 24.
| 1 | Attende itaque quid adiungat, iam de illo saeculo dicere incipiens: Et quid mirum, inquit, si in praesenti saeculo, nisi quando vult, Dominus non videtur? |
| 2 | In ipsa quoque resurrectione non facile est Deum videre, nisi iis qui mundo sint corde: et ideo « beati mundo corde; ipsi enim Deum videbunt. |
| 3 | » Qantos beatos iam numeraverat, et tamen his videndi Deum non promiserat facultatem! |
| 4 | Si ergo ii qui mundo sunt corde, Deum videbunt; utique alii non videbunt. |
| 5 | Neque enim indigni Deum videbunt; neque is qui Deum videre noluerit, potest Deum videre. |
| 6 | Cernis quam circumspecte loquatur iam de iis qui in futuro saeculo videbunt Deum: neque enim omnes, sed qui digni sunt. |
| 7 | Resurgent enim et digni et indigni regno illo ubi videbitur Deus: quoniam omnes qui in monumentis sunt, audient vocem eius et procedent; sed cum magna differentia: nam qui bene fecerunt, in resurrectionem vitae; qui vero male egerunt, in resurrectionem iudicii (Ioan. V, 28, 29). |
| 8 | Hic iudicium poenam aeternam significat: sicut etiam illud dictum est, Qui non credit, iam iudicatus est (Id. III, 18). |