| 1 | Utinam, Imperator, etiam ante mihi potius credidissem, quam consuetudini tuae. |
| 2 | Cum puto quod cito ignoscis, cito revocas, ut saepe fecisti; et tu praeventus es, et ego non declinavi, quod cavere non debueram. |
| 3 | Sed gratias Domino, qui vult servulos suos castigare, ne perdat. |
| 4 | Istud mihi commune est cum prophetis, et tibi erit commune cum sanctis. |