Ambrosius, Epistolarum classis I, 38, 3

1	In incorruptione, inquit, quieti et modesti spiritus, qui est ante Deum dives (Ibid.).
2	Et vere dives, qui in conspectu Dei potest dives videri, in cuius conspectu terra exigua, mundus ipse angustus est: sed solum illum Deus divitem novit, qui sit dives aeternitate, qui non opum, sed virtutum fructus recondat.
3	Quis autem ante Deum dives, nisi quietus et modestus spiritus, qui numquam corrumpitur? Nonne tibi videtur dives, qui habet pacem animi, tranquillitatem quietis; ut nihil concupiscat, nullis exagitetur cupiditatum procellis, nec vetera fastidiat, et nova quaerat, et semper desiderando, fiat in summis divitiis inops?