Ambrosius, Epistolarum classis I, 33, 3.
| 1 | Si igitur pepererint ei ambae, non poterit, inquit, primitivum filium amabilis in haereditatis institutione praeponere primitivo filio odibilis; cum sciat odibilis filium primitivum esse. |
| 2 | In quo non tam praelationem simpliciter significari puto, quasi inter primitivos duos, quam expressionem solum odibilis filium primitivi habere praerogativam. |
| 3 | Primitivus enim primogenitus est, sancti autem primogeniti sunt; quia omnis masculus adaperiens vulvam, sanctus Domino vocabitur (Exod. XIII, 2; Luc. II, 23). |
| 4 | Non tamen omnis primogenitus sanctus; non enim sanctus Esau, qui utique primogenitus. |