| 1 | Desertum quoque motum, quando infructuosus nationum populus messe coepit devotionis et fidei flavescere; et eousque deserti, et gentium commotio facta est ut apostolorum quos direxit ad gentes vocandas, tanta esset et tam vehemens praedicatio; ut in omnem terram exiret sonus eorum, et in fines orbis terrae verba eorum (Ps. XVIII, 5). |
| 2 | Tanta, inquam, commotio deserti, ut plures filii fierent desertae, quam eius quae habebat virum (Esai. LIV, 1); et floreret desertum, ut lilium (Esai. XXXV, 1): introirent electa gentium ad residuos populi; quo reliquiae salvae fierent per electionem gratiae (Rom. XI, 6). |