monumenta.ch > Ambrosius > 2 > 3 > 29 > 7 > 5 > 3 > 4 > 5 > 7 > 21 > 3 > 4 > 3 > 5 > 4 > 3 > 21 > 5 > 5 > 4 > 4 > 3 > 3 > 6 > 16 > 21 > 16 > 17 > 21 > 20 > 18 > 24 > 13 > 14 > 1 > 16 > 17 > 18 > 13 > 14 > 12 > 17 > 19 > 8 > 20 > 18 > 13 > 22 > 14 > 16 > 11 > 10 > 12 > 15 > 22 > 2 > 11 > 12 > 16 > 10 > 19 > 13 > 7 > 14 > 15 > 21 > 16 > 22 > 94 > 23 > 11 > 10 > 16 > 21 > 17 > 15 > 12 > 5 > 17 > 13 > 14 > 4 > 17 > 23 > 21 > 3 > 20 > 96 > 75 > 18 > 24 > 13 > 21 > 20 > 26 > 14 > 18 > 13 > 31 > 11 > 14 > 28 > 10 > 82 > 21 > 15 > 12 > 12 > 16 > 12 > 38 > 30 > 13 > 11
Ambrosius, Epistolarum classis I, 27, 10. <<<     >>> 12.

Ambrosius, Epistolarum classis I, 27, 11.

1 Secutus sanctum Iacob et filias suas; ne forte apud eas suorum vitiorum reperiret aliquid, et revocandi ad se haberet auctoritatem, coarguens iustum, cum ratione esset redargutus, et nihil respondere ac referre posset, quo eum deberet tenere: Si annuntiasses, inquit, mihi, emisissem te (Ibid., 27).
2 In quo prodidit quid iustus fugerit, ne eum prosequeretur, ne deduceret, ne tali comitatu stipatus procederet.
3 Primum quod multorum dominorum mancipio se subiicere non debuit; ut ab eo tamquam servulus dimitteretur.
4 Deinde quia vir exercitio intentus, et quaerens veram viam ad virtutem persequi, non hominem deductorem, sed oracula quaesivit coelestia.
5 Quae me, inquit, hinc praeceperunt abire, et nunc comitantur viantem.
Ambrosius HOME