monumenta.ch > Ambrosius > 61 > 65 > 15 > 17 > 10 > 12 > 15 > 10 > 19 > 11 > 12 > 11 > 12 > 13 > 17 > 12 > 20 > 14 > 15 > 19 > 18 > 63 > 22 > 13 > 12 > 11 > 57 > 11 > 13 > 14 > 14 > 58 > 30 > 90 > 50 > 22 > 55 > 35 > 10 > 11 > 11 > 10 > 27 > 85 > 19 > 11 > 10 > 10 > 11 > 15 > 12 > 79 > 12 > 92 > 10 > 27 > 16 > 15 > 10 > 97 > 23 > 67 > 35 > 15 > 22 > 12 > 10 > 11 > 15 > 11 > 23 > 12 > 41 > 33 > 11 > 15 > 74 > 16 > 19 > 27 > 10 > 48 > 11 > 27 > 17 > 32 > 98 > 20 > 23 > 10 > 41 > 10 > 44 > 18 > 32 > 24 > 26 > 13 > 23 > 10 > 14 > 86 > 27 > 15 > 11 > 28 > 15 > 44 > 23 > 17 > 17a > 13 > 14 > 59 > 25 > 32 > 12 > 11 > 83 > 10 > 19 > 32 > 25 > 39 > 22 > 11 > 25 > 10 > 12 > 15 > 11 > 76 > 29 > 10 > 39 > 25 > 27 > 33 > 15 > 11a > 39 > 23 > 33
Ambrosius, Epistolarum classis I, 19, 32. <<<     >>> 34.

Ambrosius, Epistolarum classis I, 19, 33.

1 Virtutis igitur fuit quod victoriarum numero diem clausit, nec captivum exitum, sed triumphalem invenit.
2 Circumscriptum autem fuisse a muliere, naturae potius quam personae ascribendum; quia humana conditio, quam culpa inferior; premitur enim et cedit illecebris flagitiorum.
3 Itaque cum Scriptura ei testificetur quod plures in morte, quam in lumine vitae istius positus occiderit, videtur ad adversariorum magis exitium captus, quam quo ipse deiectior fieret, aut minor esset: non est enim se expertus inferiorem, cuius sepultura praestantior, quam potentia fuit.
4 Denique non telis, sed cadaveribus hostium pressus et humatus est, proprio tectus triumpho, clarum insigne relinquens posteris; eo quod populum suum, quem captivum invenerat, viginti annis in libertate iudicio suo rexit, et sepultus in patrio solo libertatis haeredem dimisit.
Ambrosius HOME