Ambrosius, Epistolarum classis I, 18, 21.
| 1 | Quis ergo tam novus humanis usibus vices stupeat annorum? Et tamen etiam superiore anno plerasque novimus provincias redundasse fructibus. |
| 2 | De Galliis quid loquar solito ditioribus? Frumentum Pannoniae, quod non severant, vendiderunt: et secunda Rhetia fertilitatis suae novit invidiam; nam quae solebat tutior esse ieiunio, fecunditate hostem in se excitavit: Liguriam Venetiasque autumni frumenta paverunt. |
| 3 | Ergo nec ille sacrilegio annus exaruit, et iste fidei fructibus annus effloruit. |
| 4 | Negent etiam quod largo fetu vineae redundaverint. |
| 5 | Itaque et messem feneratam recepimus, et liberalioris vindemiae beneficia possidemus. |