Ambrosius, De interpellatione Iob et David, 2, § 18
| 1 | huic ergo opinioni eius respondit sanctus lob: noli esse securus ac dissolutus aestimare quod ad te in hoc ipso saeculo domini flagella non ueniant. |
| 2 | etiam impiorum lucerna extinguitur. |
| 3 | ad tempus lucet, non habet lumen aeternum. |
| 4 | et ipsis quamuis saeculum faueat, quia eius qui principatum habet in saeculo faciunt uoluntatem, solet uenire rerum conuersio et dolores ab ira et indignatione caelesti, ut uentilentur sicut paleae a uento. |
| 5 | iniusti sicut paleae uentilantur, iusti sicut triticum. |
| 6 | denique audi dicentem Petro dominum: ecce Satanas expetiuitutuosuentiletsicuttriticum; ego autem rogaui pro te, ut non deficiat fides tua. |
| 7 | deficiunt illi qui sicut paleae uentilantur, non deficit qui ad similitudinem illius grani est, quod cecidit et resurrexit plurimorum fructuum accessione cumulatum. |
| 8 | ideo dicit propheta: heu me, quia factus sum sicut qui colligit stipulam in messe! stipulae igitur, quae cito exuritur, inpietas comparatur, et pulueri. |
| 9 | ideo postquam dixit: erunt sicut paleae a uento, subtexuit uersiculum statim dicens: aut sicut puiuis, quem abstulit uentus. |
| 10 | denique ut cognoscas quia impius sicut puluis cito fatiscit atque euanescit, habes in primo psalmo dictum: non sic impii, non sic. |
| 11 | id est: non sicut iusti, sed tamquam puluis, quem proicit uentus a facie terrae. |