Ambrosius, De Tobia, § 14
| 1 | bene faenus appellatur, quod datis: ita uile ac faeneum est. |
| 2 | sortem dicitis quod debetur. |
| 3 | etenim uelut urna ierali misera sors uoluitur perituri debitoris luenda supplicio. |
| 4 | stant pallentes rei ad sortis euentum. |
| 5 | non sic trepidant de quorum damnatione sors ducitur, non sic deiecti ac suspensi pauitant de quorum captiuitate expectatur sortis euentus. |
| 6 | illic enim unius captiuitas, hic plurimorum addicitur. |
| 7 | et fortasse ideo sors, quia in euentu sunt patrimonia, quae sub hac sorte uoluuntur. |
| 8 | magnum et memorabile beneficium dei. |
| 9 | hoc specialiter ore prophetico praedicatur, quod in patres contulit, quia ex usuris et iniquitatibus liberauit eos. |
| 10 | et proprie ait: ex usuris liberauit eos, quia usurae inferunt seruitutem, quasi diceret: ex seruitutis uinculo ereptos reddidit libertati. |