Ambrosius, De Nabuthae, § 60
| 1 | diues fidei diues est deo, diues misericordiae diues est deo, diues simplicitatis diues est deo, diues sapientiae, dines scientiae diuites deo. |
| | |
| | |
| 2 | sunt qui in paupertate abundent et qui in diuitiis egeant. |
| | |
| | |
| 3 | abundant pauperes, quorum profunda paupertas abundauit in diuitiis simplicitatis suae, diuites autem eguerunt et esurierunt. |
| | |
| | |
| 4 | neque enim otiose scriptum est: diuitum pauperes praepositi erunt et proprii serui dominis faenerabunt, quia diuites et domini superuacua et mala seminant. |
| | |
| | |
| 5 | ex quibus fructum non colligant, sed 'spinas metant. |
| | |
| | |
| 6 | et ideo pauperibus diuites erunt subditi et serui dominis spiritalia faenerabunt, quemadmodum diues rogabat, ut sibi stillam aquae pauper Lazarus faeneraret. |
| | |
| | |
| 7 | potes et tu, diues, istam implere sententiam. |
| | |
| | |
| 8 | largire pauperi, et domino faenerasti; qui enim largitur pauperi deum faenerat. |