Ambrosius, De Nabuthae, § 55
| 1 | miror tamen, cur eo uos, diuites, iactandos putetis, cum aurum materia magis offensionis quam commendationis gratia sit; lignum enim offensionis est et aurum, et uae his qui sectantur illud. |
| | |
| | |
| 2 | denique benedicitur diues, qui inuentus est sine macula et qui post aurum non abiit nec sperauit in pecuniae thensauris. |
| | |
| | |
| 3 | sed quasi is cognitus esse non possit, eum sibi desiderat demonstrari. |
| | |
| | |
| 4 | quis est? inquit et laudabimus eum; fecit enim quod mirari magis quasi nonum quam quasi usitatum recognoscere debeamus. |
| | |
| | |
| 5 | itaque qui in diuitiis potuerit conprobari, is uere perfectus et dignus est gloria. |
| | |
| | |
| 6 | qui potuit inquit transgredi et non est transgressus, et facere male et non fecit. |
| | |
| | |
| 7 | aurum ergo uobis. |
| | |
| | |
| 8 | in quo tanta erroris inlecebra est, non tam sua gratia quam hominum poena commendat. |