CAPITVLA LIBRI VII.
1 I. Comparatio responsionis contra paganos; item responsio contra paganos et de Ioue et de fine Babyloniae et exordio Romae, nec non et de Macedonico regno et Africano, uel de natiuitate Abraham et Christi, et quantis bonis abundauerit annus, quo Christus natus est. [OROS. 7,1,1] 2 II. Vbi Christus ciuis Romanus asscriptus est et ubi Caesar Augustus nepotem suum Gaium ad ordinandas Aegypti Syriaeque prouincias misit. [OROS. 7,3,1] 3 III. De fine Augusti et successione Tiberii et de Germanico Drusi filio. de modestia Tiberii imperatoris. de pastore bono. de relatione Pilati de deitate Christi ad Tiberium, relatio Tiberii imperatoris ad senatum, ut Christus deus haberetur. de Seiano praefecto, et reliqua. - De tempore passionis Christi et de terrae motu, et reliqua. de clade Iudaeorum et de Asiae immunitate. [OROS. 7,4,1] 4 IIII. De Gaio Caligula, et reliqua. de profanatione templi et de fine Pilati, de fine Gaii Caligulae et de libellis siue uenenis eius, et reliqua. [OROS. 7,5,1] 5 V. De Claudio imperatore, in cuius regni exordio Petrus apostolus Romam ueniens Christum praedicauit. de clementia Claudii et de miraculo in rebellionibus facto, et cetera. de fame sub Claudio, quam prophetae praenuntiauerant. de Helena regina. de insula, quae de profundo emicuit spatio stadiorum XXX extenta. de strage Iudaeorum. de tanta fame Romae, ut imperator correptus a populo conuiciis ac fragminibus panis turpissime infestatus in Palatium fugiens furorem plebis euaserit. [OROS. 7,6,1] 6 VI. De successione Neronis et sceleribus eius nimiis et retibus aureis, ubi piscabatur, et de ipsius Neronis expensa, ubi a senatu centies centena milia sestertium annua sibi conferri imperauit. de occisione beatorum apostolorum Petri et Pauli. de ortu Galbae et fine Neronis. [OROS. 7,7,1] 7 VII. Galba imperium sibi apud Hispaniam usurpans mox Romam uenit et septimo mense iugulatus est. de Othone et Vitellio atque Vespasiano, qui imperia simul atque arma rapuerunt. de Vitellii crudelitate et quali morte uitam finierit. [OROS. 7,8,1] 8 VIII. De duce Vespasiano et de Iudaeis, qui extinctis Romanis praesidiis legatum Syriae suppetias ferentem rapta aquila et caesis copiis fugauerunt, et reliqua. de Iosepho Iudaeo et Tito et euersione templi et de numero interfectorum uel per totum orbem dispersorum. Vespasianus et Titus de Iudaeis triumphum agentes urbem ingressi sunt. bellis ac tumultibus compressis sexto Ianus clauditur. deinde res publica in immensum prouehitur: siquidem Achaia, Lycia, Rhodus, Byzantium, Samus, Thracia, Cilicia, Commagene Romanis legibus paruerunt, tres ciuitates Cypri terrae motu corruerunt et magna pestilentia Romae fuit. Vespasianus profluuio uentris est mortuus. [OROS. 7,9,1] 9 VIIII. Titus biennio post Vespasianum regnauit. tam tranquillus fuit ut nullius sanguinem in imperio suo fuderit. tunc Romae orto incendio plurimae aedes concrematae sunt. abrupto Bebii [sic] montis uertice magna profunduntur incendia torrentibusque flammarum uicina regionis deleta sunt. Titus in eadem uilla, qua pater eius, morbo absumptus est. [OROS. 7,9,13] 10 X. De Domitiano fratre Titi. hic enim per totum orbem ecclesiam Christi persequebatur et dominum se uocari ac deum scribi colique iussit. de persecutione secunda, quando beatissimus Iohannes in Pathmos [sic] insulam relegatus est, et genere Dauid interfecto. Domitianus a suis in Palatio necatus est. [OROS. 7,10,1] 11 XI. De Nerua admodum sene imperatore et Traiano. hic primum edicto suo onmes exules reuocauit; tunc est apostolus Iohannes de exilio Ephesum rediit. deinde Nerua obiit. [OROS. 7,11,1] 12 XII. De Traiano, ubi tradente Nerua rei publicae gubernacula suscepit et in persequendis Christianis sententiam dedit. domus aurea a Nerone condita repente conflagrauit. de terrae motu et collapsione IIII ciuitatum Asiae et duarum Graeciae, trium quoque Galatiae. Pantheum Romae concrematum est. de rebellione Iudaeorum. Traianus profluuio uentris extinctus est. [OROS. 7,12,1] 13 XIII. Hadrianus, consobrinae Traiani filius, principatum adeptus est. ipse praecepit, ut nemini liceret Christianos sine obiectu criminis aut probatione damnare, et pater patriae nuncupatus uitam finiuit. nam ipse Hierosolymam reparauit et praecepit, ut Christianis liceret ipsam urbem ingredi, non Iudaeis, quam etiam Aeliam pro suo nomine [sic] uocari praecepit. [OROS. 7,13,1] 14 XIIII. Antoninus cognomento Pius tranquille patriam gubernauit ita ut merito Pius et pater patriae nominatus sit. de Valentino haeresiarcha et Cerdone et de Iustino Christianae partis legato. Antoninus morbo correptus interiit. [OROS. 7,14,1] 15 XV. De Marco Antonino Vero et de Aurelio Commodo, quorum tempore Parthicum bellum admirabili felicitate gestum est, et reliqua. item de Marco Antonino et de persecutione quarta uel de pluuia Romanorum castris illapsa, et reliqua. Antoninus in Pannonia repentino morbo obiit. [OROS. 7,16,1] 16 XVI. Lucius Antoninus aduersus Germanos bellum feliciter gessit. Capitolium fulmine concrematum est. Commodus strangulatus uitam finiuit. de imperatoribus Heluio Pertinace et Iuliano. [OROS. 7,16,1] 17 XVII. Seuerus genere Afer imperium X et VII annis tenuit rexitque rem publicam fortissime, quintam etiam persecutionem in Christanos exercuit. de expeditione Seueri ad Britanniam. de uallo a Seuero facto et de obitu eius. [OROS. 7,17,1] 18 XVIII. Aurelius Antoninus Bassianus principatum adeptus nihil aliud ad sui memoriam reliquit nisi asperitatem et intemperantiam libidinis. hic inter Edessam et Carras occisus est. [OROS. 7,18,1] 19 XVIIII. Marcus Aurelius Antoninus annis IIII tenuit imperium. hic militari tumultu Romae interiit. [OROS. 7,18,4] 20 XX. Aurelius Alexander senatus uoluntate imperator creatus est. cuius mater Mammea Origenem presbyterum audire curauit. hic in Persas expeditione facta Xerxem oppressit. [OROS. 7,18,6] 21 XXI. De Maximino imperatore et persecutione sexta in Christianos. [OROS. 7,19,1] 22 XXII. De imperatore Gordiano, qui admodum puer in oriente contra Parthos ingentibus proeliis prospere gestis a suis super Euphraten occisus est. [OROS. 7,19,3] 23 XXIII. De Philippo, primo omnium imperatore Christiano. hic filium suum consortem regni fecit, sed ambo fraude Decii necati sunt. [OROS. 7,20,1] 24 XXIIII. De imperatore Decio filioque eius. hic persecutione septima dispersit feralia edicta in Christianos. [OROS. 7,21,1] 25 XXV. De Gallo et Volusiano et pestilentia generali. de Aemiliano tyranno. [OROS. 7,21,4] 26 XXVI. De Valeriane et Gallieno et de poena Valeriani propter Christianorum persecutionem uel propter multarum gentium in Romanorum fines inuasionem. de Tarracona, de Postumo tyranno, de Aemiliano. [OROS. 7,22,1] 27 XXVII. De Mario, de Victorino, de Tetrico, de Odenato et fine Gallieni. [OROS. 7,22,11 post m.] 28 XXVIII. De Claudio et gestis eius, de strage Gothorum et obitu Claudii. [OROS. 7,23,1] 29 XXVIIII. De Aureliani temporibus et gestis eius. [OROS. 7,23,3] 30 XXX. De Fausto imperatore. [OROS. 7,24,1] 31 XXXI. De Probo successore et de Saturnino Proculo et de Bonoso. [OROS. 7,24,2] 32 XXXII. De Caro et filiis eius, de bello Parthico, de fino Cari. [OROS. 7,24,4] 33 XXXIII. De Diocletiano et fine Carini et de Maximiano imperatore, de Carausio et factionibus eius, de Narseo et de Maximiano Augusto. item Diocletianus Constantium et Maximianum Galerium Caesares legit. de clade Alamannorum. de decima persecutione in Christianos. de terrae motu in Syria. de Diocletiano et Maximiano, quod purpuram et imperium deposuerunt. de Galerio et Constantio, qui primi imperium in duas partes determinauerunt. de fine Constantii. [OROS. 7,25,1] 34 XXXIIII. De Constantini principatu. sermo centra paganos de X persecutionibus a Nerone usque ad Maximianum. commemoratio de X plagis Aegypti, et reliqua. [OROS. 7,26,1] 35 XXXV. De imperatore Constantino Christiano et de aliis imperatoribus, qui post ipsum Christiani creati sunt excepto Iuliano. de Maxentio et de resumpta Maximiani tyrannide et de fine eius. de Licinii principatu et de Galerii poena uel de fine eius. Constantinus pacem ecclesiis indulsit. de fine Maxentii. de occisione Maximini et cetera. de Arrii [sic] tempore, de Crispi et Licinii nece. de Constantinopoli. de Gothorum internecione. de Dalmatio Caesare et fine Constantini. [OROS. 7,28,1] 36 XXXVI. De Constantino et Constantio Constanteque principibus. item de Arrio et Constantio. de terrae motu in partibus orientis. de fine Constantini iunioris. de interfectione Constantis. de Magnentio tyranno. de Veteranione imperatore a militibus facto. de Nepotiano tyranno. de Constantini Magnentique bello. de Iuliano et fine Constantii. [OROS. 7,29,1] 37 XXXVII. De Iuliani imperio et persecutione eius. [OROS. 7,30,1] 38 XXXVIII. De Iouiano imperatore. [OROS. 7,31,1] 39 XXXVIIII. De Valentiniano imperatore et Procopio tyranno et terrae motu per totum orbem facto. [OROS. 7,32,1] 40 XL. De Valente Arriani dogmatis assertore. de Gratiano imperatore, cuius temporibus lana de nubibus pluuiae mixta defluxit. de Athanarico rege Gothorum, qui Christianos puniuit. de Valentiniano, qui Saxones oppressit. de gente Burgundionum. de obitu Valentiniani. de Valentiniano iuniore. [OROS. 7,32,6] 41 XLI. De persecutione Valentis in monachos. de Firmo Maurorum rege et de comite Theodosio, qui ipsum Firmum occidit. de fine Theodosii. de Gratiano, qui impari numero militum maximam multitudinem hostium Romanorum magna felicitate superauit. de Valentis temporibus, quando gens Hunorum exarsit in Gothos sedibusque expulit antiquis; qui a Valente suscepti sunt sine pactione, deinde fame et iniuriis adacti uicto Valentis exercitu per Thraciam fugerunt. de bello Valentis cum Gothis et de miserabili fine eius, et reliquia. [OROS. 7,33,1] 42 XLII. De electione Theodosii a Gratiano et ad imperium adscito; qui Theodosius bellum gerens cum Gothis et Hunis et Alanis eosque uincens Constantinopolim uictor intrauit, deinde cum Athanarico rege Gothorum foedus percussit, qui statim obiit uniuersaeque gentes Gothorum Theodosii imperio se dediderunt. legati Persarum a Theodosio pacem petunt. de Arcadio et Gratiano et Valentiniano. [OROS. 7,34,1] 43 XLIII. De aduentu Theodosii in Aquileiam et de uictoria ipsius contra Maximum et de fine Andragathii comitis, et reliqua. Sequuntur bella externa et ciuilia et finis Vaientiniani iunioris. de Arbogaste et Eugenio tyranno. de oratione Theodosii et signo crucis, quo bellum inchoans supra dictos tyrannos deuicit. de fine eorundem tyrannorum, et reliqua. [OROS. 7,35,1] 44 XLIIII. De Arcadio Augusto, qui imperium Theodosio filio moriens tradit. de Gildone comite et Mascezile fratre eius. Mascezil Caprariam insulam adiit et propter preces sanctos Dei secum sumpsit. de Ambrosio episcopo, qui in somnis [sic] Mascezili apparuit. de uictoria, quam per ieiunia et preces sanctorum consecutus est. de insolentia Mascezilis, qua ecclesiam Dei temerare ausus est et fine eius. ratio de Rufino et Stilichone et Alarico rege et crebris dilacerationibus barbararum gentium. de Radagaiso omnium hostium immanissimo Italiam inuadente et Romanum sanguinem diis suis uouente. de concursu paganorum in urbe Roma, de instaurandis culturis idolorum. de duobus potentissimis regibus et duobus Gothorum populis Romam terrore quassantibus, et reliqua. de continentia et fide Honorii, de qua contra immanissimum hostem Radagaisum duo duces Gothorum assunt Romanis in auxilium. deinde Radagaisus diuinitus territus in Faesulanos montes cum suis secessit, et cetera. de fuga Radagaisi et fine eius. de direptione Gothorum. de Stilichone comite Vuandalorum et Eucherio et internecione eorum. de Alarico Romam ingresso. de praecepto, ut, siqui in basilicas apostolorum P. et P. confugerent, securi essent. de absentia Innocentii papae. de sacra Dei uirgine et uasis apostoli Petri, et reliqua. [OROS. 7,36,1] 45 XLV. De Placidia Theodosii filia ab Athaulfo capta et in uxorem assumpta. item de Stilichone et de gentibus barbaris. de Gratiano et eius fine. de Constantino et eius profectione in Gallias, et cetera. de Constante ex monacho Caesare facto, et reliqua. [OROS. 7,40,1 uel 2] 46 XLVI. De Honorio imperatore et Constantio comite et eius expeditione in Galliam. de fine Constantini, de Constante Constantini filio. de Gerontio, Maximo, Iouiano, Sebastiano, Attalo tyrannis aliisque quam plurimis. [OROS. 7,42,1] 47 XLVII. Item de Constantio comite, qui Gothos a Narbona expulit et in Hispaniam abire coegit. item de Athaulfo et Placidia et moribus eius et de Athaulfi occisione. de Segerico et fine eius. de Valia, qui pacem cum Honorio imperatore datis obsidibus pepigit et Placidiam imperatoris sororem honorifice habitam fratri reddidit Romanaeque securitati periculum suum optulit, ut contra ceteras gentes pugnans Romanis uinceret, et reliqua. [OROS. 7,43,1]
Zurück