337 | proelia barbarico vix consummata veneno |
338 | ultima Pompeio dabitur provincia Caesar, |
339 | quod non victrices aquilas deponere iussus |
| |
340 | paruerim? mihi si merces erepta laborum est, |
341 | his saltem longi non cum duce praemia belli |
342 | reddantur; miles sub quolibet iste triumphet. |
343 | conferet exanguis quo se post bella senectus? |
344 | quae sedes erit emeritis? quae rura dabuntur |
| |
345 | quae noster veteranus aret, quae moenia fessis? |
346 | an melius fient piratae, Magne, coloni? |
347 | tollite iam pridem victricia tollite signa: |
348 | viribus utendum est quas fecimus. arma tenenti |
349 | omnia dat, qui iusta negat. nec numina derunt; |
| |
350 | nam neque praeda meis neque regnum quaeritur armis: |
351 | detrahimus dominos urbi servire paratae.' |
352 | dixerat; at dubium non claro murmure volgus |
353 | secum incerta fremit. pietas patriique penates |
354 | quamquam caede feras mentes animosque tumentes |
| |
355 | frangunt; sed diro ferri revocantur amore |
356 | ductorisque metu. summi tum munera pili |
357 | Laelius emeritique gerens insignia doni, |
358 | servati civis referentem praemia quercum, |
359 | 'si licet, ' exclamat 'Romani maxime rector |
| |
360 | nominis, et ius est veras expromere voces, |
361 | quod tam lenta tuas tenuit patientia vires |
362 | conquerimur. deratne tibi fiducia nostri? |
363 | dum movet haec calidus spirantia corpora sanguis |
364 | et dum pila valent fortes torquere lacerti, |
| |
365 | egenerem patiere togam regnumque senatus? |
366 | usque adeo miserum est civili vincere bello? |
367 | duc age per Scythiae populos, per inhospita Syrtis |
368 | litora, per calidas Libyae sitientis harenas: |
369 | haec manus, ut victum post terga relinqueret orbem, |
| |
370 | Oceani tumidas remo conpescuit undas |
371 | fregit et Arctoo spumantem vertice Rhenum: |
372 | iussa sequi tam posse mihi quam velle necesse est. |
373 | nec civis meus est, in quem tua classica, Caesar, |
374 | audiero. per signa decem felicia castris |
| |
375 | perque tuos iuro quocumque ex hoste triumphos, |
376 | pectore si fratris gladium iuguloque parentis |
377 | condere me iubeas plenaeque in viscera partu |
378 | coniugis, invita peragam tamen omnia dextra; |
379 | si spoliare deos ignemque inmittere templis, |
| |
380 | numina miscebit castrensis flamma monetae; |
381 | castra super Tusci si ponere Thybridis undas, |
382 | Hesperios audax veniam metator in agros. |
383 | tu quoscumque voles in planum effundere muros, |
384 | his aries actus disperget saxa lacertis, |
| |
385 | illa licet, penitus tolli quam iusseris urbem, |
386 | Roma sit. ' his cunctae simul adsensere cohortes |
387 | elatasque alte, quaecumque ad bella vocaret, |
388 | promisere manus. it tantus ad aethera clamor, |
389 | quantus, piniferae Boreas cum Thracius Ossae |
| |
390 | rupibus incubuit, curvato robore pressae |
391 | fit sonus aut rursus redeuntis in aethera silvae. |
392 | Caesar, ut acceptum tam prono milite bellum |
393 | fataque ferre videt, nequo languore moretur |
394 | fortunam, sparsas per Gallica rura cohortes |
| |
395 | evocat et Romam motis petit undique signis. |
396 | deseruere cavo tentoria fixa Lemanno |
397 | castraque quae Vosegi curvam super ardua ripam |
398 | pugnaces pictis cohibebant Lingonas armis. |
399 | hi vada liquerunt Isarae, qui, gurgite ductus |
| |
400 | per tam multa suo, famae maioris in amnem |
401 | lapsus ad aequoreas nomen non pertulit undas. |
402 | solvuntur flavi longa statione Ruteni; |
403 | mitis Atax Latias gaudet non ferre carinas |
404 | finis et Hesperiae, promoto limite, Varus; |
| |
405 | quaque sub Herculeo sacratus nomine portus |
406 | urguet rupe cava pelagus: non Corus in illum |
407 | ius habet aut Zephyrus, solus sua litora turbat |
408 | Circius et tuta prohibet statione Monoeci: |
409 | quaque iacet litus dubium quod terra fretumque |
| |
410 | vindicat alternis vicibus, cum funditur ingens |
411 | Oceanus vel cum refugis se fluctibus aufert. |
412 | ventus ab extremo pelagus sic axe volutet |
413 | destituatque ferens, an sidere mota secundo |
414 | Tethyos unda vagae lunaribus aestuet horis, |
| |
415 | flammiger an Titan, ut alentes hauriat undas, |
416 | erigat Oceanum fluctusque ad sidera ducat, |
417 | quaerite, quos agitat mundi labor; at mihi semper |
418 | tu, quaecumque moues tam crebros causa meatus, |
419 | ut superi volvere, late. tum rura Nemetis |
| |
420 | qui tenet et ripas Atyri, qua litore curvo |
421 | molliter admissum claudit Tarbellicus aequor, |
422 | signa movet, gaudetque amoto Santonus hoste |
423 | et Biturix longisque leves Suessones in armis, |
424 | optimus excusso Leucus Remusque lacerto, |
| |
425 | optima gens flexis in gyrum Sequana frenis, |
426 | et docilis rector monstrati Belga covinni, |
427 | Arvernique, ausi Latio se fingere fratres |
428 | sanguine ab Iliaco populi, nimiumque rebellis |
429 | Nervius et caesi pollutus foedere Cottae, |
| |
430 | et qui te laxis imitantur, Sarmata, bracis |
431 | Vangiones, Batavique truces, quos aere recurvo |
432 | stridentes acuere tubae; qua Cinga pererrat |
433 | gurgite, qua Rhodanus raptum velocibus undis |
434 | in mare fert Ararim, qua montibus ardua summis |
| |
435 | gens habitat cana pendentes rupe Cebennas. |
436 | {Pictones inmunes subigunt sua rura; nec ultra |
437 | instabiles Turones circumsita castra coercent. |
438 | In nebulis, Meduana, tuis marcere perosus |
439 | Andus iam placida Ligeris recreatur ab unda. |
| |
440 | Inclita Caesareis Genabos dissolvitur alis.} |
441 | tu quoque laetatus converti proelia, Trevir, |
442 | et nunc tonse Ligur, quondam per colla decore |
443 | crinibus effusis toti praelate Comatae, |
444 | et quibus inmitis placatur sanguine diro |
| |
445 | Teutates horrensque feris altaribus Esus |
446 | et Taranis Scythicae non mitior ara Dianae. |
447 | vos quoque, qui fortes animas belloque peremptas |
448 | laudibus in longum vates dimittitis aevum, |
449 | plurima securi fudistis carmina, Bardi. |
| |
450 | et vos barbaricos ritus moremque sinistrum |
451 | sacrorum, Dryadae, positis repetistis ab armis. |
452 | solis nosse deos et caeli numina vobis |
453 | aut solis nescire datum; nemora alta remotis |
454 | incolitis lucis; vobis auctoribus umbrae |
| |
455 | non tacitas Erebi sedes Ditisque profundi |
456 | pallida regna petunt: regit idem spiritus artus |
457 | orbe alio; longae, canitis si cognita, vitae |
458 | mors media est. certe populi quos despicit Arctos |
459 | felices errore suo, quos ille timorum |
| |
460 | maximus haut urguet leti metus. inde ruendi |
461 | in ferrum mens prona viris animaeque capaces |
462 | mortis, et ignavum rediturae parcere vitae. |
463 | et vos, crinigeros Belgis arcere Caycos |
464 | oppositi, petitis Romam Rhenique feroces |
| |
465 | deseritis ripas et apertum gentibus orbem. |
466 | Caesar, ut inmensae conlecto robore vires |
467 | audendi maiora fidem fecere, per omnem |
468 | spargitur Italiam vicinaque moenia conplet. |
469 | vana quoque ad veros accessit fama timores |
| |
470 | inrupitque animos populi clademque futuram |
471 | intulit et velox properantis nuntia belli |
472 | innumeras solvit falsa in praeconia linguas. |
473 | est qui tauriferis ubi se Mevania campis |
474 | explicat audaces ruere in certamina turmas |
| |
475 | adferat, et qua Nar Tiberino inlabitur amni |
476 | barbaricas saevi discurrere Caesaris alas; |
477 | ipsum omnes aquilas conlataque signa ferentem |
478 | agmine non uno densisque incedere castris. |
479 | nec qualem meminere vident: maiorque ferusque |
| |
480 | mentibus occurrit victoque inmanior hoste. |
481 | hunc inter Rhenum populos Albimque iacentes |
482 | finibus Arctois patriaque a sede revolsos |
483 | pone sequi, iussamque feris a gentibus urbem |
484 | Romano spectante rapi. sic quisque pavendo |
| |
485 | dat vires famae, nulloque auctore malorum |
486 | quae finxere timent. nec solum volgus inani |
487 | percussum terrore pavet, sed curia et ipsi |
488 | sedibus exiluere patres, invisaque belli |
489 | consulibus fugiens mandat decreta senatus. |
| |
490 | tum, quae tuta petant et quae metuenda relinquant |
491 | incerti, quo quemque fugae tulit impetus urguent |
492 | praecipitem populum, serieque haerentia longa |
493 | agmina prorumpunt. credas aut tecta nefandas |
494 | corripuisse faces aut iam quatiente ruina |
| |
495 | nutantes pendere domos, sic turba per urbem |
496 | praecipiti lymphata gradu, velut unica rebus |
497 | spes foret adflictis patrios excedere muros, |
498 | inconsulta ruit. qualis, cum turbidus Auster |
499 | reppulit a Libycis inmensum Syrtibus aequor |
| |
500 | fractaque veliferi sonuerunt pondera mali, |
501 | desilit in fluctus deserta puppe magister |
502 | navitaque et nondum sparsa conpage carinae |
503 | naufragium sibi quisque facit, sic urbe relicta |
504 | in bellum fugitur. nullum iam languidus aevo |
| |
505 | evaluit revocare parens coniunxve maritum |
506 | fletibus, aut patrii, dubiae dum vota salutis |
507 | conciperent, tenuere lares; nec limine quisquam |
508 | haesit et extremo tunc forsitan urbis amatae |
509 | plenus abit visu: ruit inrevocabile volgus. |
| |
510 | o faciles dare summa deos eademque tueri |
511 | difficiles! urbem populis victisque frequentem |
512 | gentibus et generis, coeat si turba, capacem |
513 | humani facilem venturo Caesare praedam |
514 | ignavae liquere manus. cum pressus ab hoste |
| |
515 | clauditur externis miles Romanus in oris, |
516 | effugit exiguo nocturna pericula vallo, |
517 | et subitus rapti munimine caespitis agger |
518 | praebet securos intra tentoria somnos: |
519 | tu tantum audito bellorum nomine, Roma, |
| |
520 | desereris; nox una tuis non credita muris. |
521 | danda tamen venia est tantorum danda pavorum: |
522 | Pompeio fugiente timent. tum, nequa futuri |
523 | spes saltem trepidas mentes levet, addita fati |
524 | peioris manifesta fides, superique minaces |
| |
525 | prodigiis terras inplerunt, aethera, pontum. |
526 | ignota obscurae viderunt sidera noctes |
527 | ardentemque polum flammis caeloque volantes |
528 | obliquas per inane faces crinemque timendi |
529 | sideris et terris mutantem regna cometen. |
| |
530 | fulgura fallaci micuerunt crebra sereno, |
531 | et varias ignis denso dedit aere formas, |
532 | nunc iaculum longo, nunc sparso lumine lampas. |
533 | emicuit caelo tacitum sine nubibus ullis |
534 | fulmen et Arctois rapiens de partibus ignem |
| |
535 | percussit Latiare caput, stellaeque minores |
536 | per uacuum solitae noctis decurrere tempus |
537 | in medium venere diem, cornuque coacto |
538 | iam Phoebe toto fratrem cum redderet orbe |
539 | terrarum subita percussa expalluit umbra. |
| |
540 | ipse caput medio Titan cum ferret Olympo |
541 | condidit ardentis atra caligine currus |
542 | involuitque orbem tenebris gentesque coegit |
543 | desperare diem; qualem fugiente per ortus |
544 | sole Thyesteae noctem duxere Mycenae. |
| |
545 | ora ferox Siculae laxavit Mulciber Aetnae, |
546 | nec tulit in caelum flammas sed vertice prono |
547 | ignis in Hesperium cecidit latus. atra Charybdis |
548 | sanguineum fundo torsit mare; flebile saevi |
549 | latravere canes. Vestali raptus ab ara |
| |
550 | ignis, et ostendens confectas flamma Latinas |
551 | scinditur in partes geminoque cacumine surgit |
552 | Thebanos imitata rogos. tum cardine tellus |
553 | subsedit, veteremque iugis nutantibus Alpes |
554 | discussere nivem. Tethys maioribus undis |
| |
555 | Hesperiam Calpen summumque inplevit Atlanta. |
556 | indigetes flevisse deos, urbisque laborem |
557 | testatos sudore Lares, delapsaque templis |
558 | dona suis, dirasque diem foedasse volucres |
559 | accipimus, silvisque feras sub nocte relictis |
| |
560 | audaces media posuisse cubilia Roma. |
561 | tum pecudum faciles humana ad murmura linguae, |
562 | monstrosique hominum partus numeroque modoque |
563 | membrorum, matremque suus conterruit infans; |
564 | diraque per populum Cumanae carmina vatis |
| |
565 | volgantur. tum, quos sectis Bellona lacertis |
566 | saeva movet, cecinere deos, crinemque rotantes |
567 | sanguineum populis ulularunt tristia Galli. |
568 | conpositis plenae gemuerunt ossibus urnae. |
569 | tum fragor armorum magnaeque per avia voces |
| |
570 | auditae nemorum et venientes comminus umbrae. |
571 | quique colunt iunctos extremis moenibus agros |
572 | diffugiunt: ingens urbem cingebat Erinys |
573 | excutiens pronam flagranti vertice pinum |
574 | stridentisque comas, Thebanam qualis Agaven |
| |
575 | inpulit aut saevi contorsit tela Lycurgi |
576 | Eumenis, aut qualem iussu Iunonis iniquae |
577 | horruit Alcides viso iam Dite Megaeram. |
578 | insonuere tubae et, quanto clamore cohortes |
579 | miscentur, tantum nox atra silentibus auris |
| |
580 | edidit. e medio visi consurgere Campo |
581 | tristia Sullani cecinere oracula manes, |
582 | tollentemque caput gelidas Anienis ad undas |
583 | agricolae fracto Marium fugere sepulchro. |
584 | haec propter placuit Tuscos de more vetusto |
| |
585 | acciri vates. quorum qui maximus aevo |
586 | Arruns incoluit desertae moenia Lucae, |
587 | fulminis edoctus motus venasque calentis |
588 | fibrarum et monitus errantis in aere pinnae, |
589 | monstra iubet primum quae nullo semine discors |
| |
590 | protulerat natura rapi sterilique nefandos |
591 | ex utero fetus infaustis urere flammis. |
592 | mox iubet et totam pavidis a civibus urbem |
593 | ambiri et festo purgantes moenia lustro |
594 | longa per extremos pomeria cingere fines |
| |
595 | pontifices, sacri quibus est permissa potestas. |
596 | turba minor ritu sequitur succincta Gabino, |
597 | Vestalemque chorum ducit vittata sacerdos |
598 | Troianam soli cui fas vidisse Minervam. |
599 | tum, qui fata deum secretaque carmina servant |
| |
600 | et lotam parvo revocant Almone Cybeben, |
601 | et doctus volucres augur servare sinistras |
602 | septemvirque epulis festus Titiique sodales |
603 | et Salius laeto portans ancilia collo |
604 | et tollens apicem generoso vertice flamen. |
| |
605 | dumque illi effusam longis anfractibus urbem |
606 | circumeunt Arruns dispersos fulminis ignes |
607 | colligit et terrae maesto cum murmure condit |
608 | datque locis numen; sacris tunc admovet aris |
609 | electa cervice marem. iam fundere Bacchum |
| |
610 | coeperat obliquoque molas inducere cultro, |
611 | inpatiensque diu non grati victima sacri, |
612 | cornua succincti premerent cum torva ministri, |
613 | deposito victum praebebat poplite collum. |
614 | nec cruor emicuit solitus, sed volnere laxo |
| |
615 | diffusum rutilo dirum pro sanguine virus. |
616 | palluit attonitus sacris feralibus Arruns |
617 | atque iram superum raptis quaesivit in extis. |
618 | terruit ipse color vatem; nam pallida taetris |
619 | viscera tincta notis gelidoque infecta cruore |
| |
620 | plurimus asperso variabat sanguine livor. |
621 | cernit tabe iecur madidum, venasque minaces |
622 | hostili de parte videt. pulmonis anheli |
623 | fibra latet, parvusque secat vitalia limes. |
624 | cor iacet, et saniem per hiantis viscera rimas |
| |
625 | emittunt, produntque suas omenta latebras. |
626 | quodque nefas nullis inpune apparuit extis, |
627 | ecce, videt capiti fibrarum increscere molem |
628 | alterius capitis. pars aegra et marcida pendet, |
629 | pars micat et celeri venas movet inproba pulsu. |
| |
630 | his ubi concepit magnorum fata malorum |
631 | exclamat 'vix fas, superi, quaecumque movetis, |
632 | prodere me populis; nec enim tibi, summe, litavi, |
633 | Iuppiter, hoc sacrum, caesique in pectora tauri |
634 | inferni venere dei. non fanda timemus, |
| |
635 | sed venient maiora metu. di visa secundent, |
636 | et fibris sit nulla fides, sed conditor artis |
637 | finxerit ista Tages. ' flexa sic omina Tuscus |
638 | involvens multaque tegens ambage canebat. |
639 | at Figulus, cui cura deos secretaque caeli |
| |
640 | nosse fuit, quem non stellarum Aegyptia Memphis |
641 | aequaret visu numerisque moventibus astra, |
642 | 'aut hic errat' ait 'nulla cum lege per aevum |
643 | mundus et incerto discurrunt sidera motu, |
644 | aut, si fata movent, urbi generique paratur |
| |
645 | humano matura lues. terraene dehiscent |
646 | subsidentque urbes, an tollet fervidus aer |
647 | temperiem? segetes tellus infida negabit, |
648 | omnis an infusis miscebitur unda venenis? |
649 | quod cladis genus, o superi, qua peste paratis |
| |
650 | saevitiam? extremi multorum tempus in unum |
651 | convenere dies. summo si frigida caelo |
652 | stella nocens nigros Saturni accenderet ignis, |
653 | Deucalioneos fudisset Aquarius imbres |
654 | totaque diffuso latuisset in aequore tellus. |
| |
655 | si saevum radiis Nemeaeum, Phoebe, Leonem |
656 | nunc premeres, toto fluerent incendia mundo |
657 | succensusque tuis flagrasset curribus aether. |
658 | hi cessant ignes. tu, qui flagrante minacem |
659 | Scorpion incendis cauda chelasque peruris, |
| |
660 | quid tantum, Gradive, paras? nam mitis in alto |
661 | Iuppiter occasu premitur, Venerisque salubre |
662 | sidus hebet, motuque celer Cyllenius haeret, |
663 | et caelum Mars solus habet. cur signa meatus |
664 | deseruere suos mundoque obscura feruntur, |
| |
665 | ensiferi nimium fulget latus Orionis? |
666 | inminet armorum rabies, ferrique potestas |
667 | confundet ius omne manu, scelerique nefando |
668 | nomen erit virtus, multosque exibit in annos |
669 | hic furor. et superos quid prodest poscere finem? |
| |
670 | cum domino pax ista venit. duc, Roma, malorum |
671 | continuam seriem clademque in tempora multa |
672 | extrahe civili tantum iam libera bello.' |
673 | terruerant satis haec pavidam praesagia plebem, |
674 | sed maiora premunt. nam, qualis vertice Pindi |
| |
675 | Edonis Ogygio decurrit plena Lyaeo, |
676 | talis et attonitam rapitur matrona per urbem |
677 | vocibus his prodens urguentem pectora Phoebum: |
678 | 'quo feror, o Paean? qua me super aethera raptam |
679 | constituis terra? video Pangaea nivosis |
| |
680 | cana iugis latosque Haemi sub rupe Philippos. |
681 | quis furor hic, o Phoebe, doce, quo tela manusque |
682 | Romanae miscent acies bellumque sine hoste est. |
683 | quo diversa feror? primos me ducis in ortus, |
684 | qua mare Lagei mutatur gurgite Nili: |
| |
685 | hunc ego, fluminea deformis truncus harena |
686 | qui iacet, agnosco. dubiam super aequora Syrtim |
687 | arentemque feror Libyen, quo tristis Enyo |
688 | transtulit Emathias acies. nunc desuper Alpis |
689 | nubiferae colles atque aeriam Pyrenen |
| |
690 | abripimur. patriae sedes remeamus in urbis, |
691 | inpiaque in medio peraguntur bella senatu. |
692 | consurgunt partes iterum, totumque per orbem |
693 | rursus eo. nova da mihi cernere litora ponti |
694 | telluremque novam: vidi iam, Phoebe, Philippos.' |
| |
695 | haec ait, et lasso iacuit deserta furore. |