Horatius, Sermones, 1
Edition: F. Vollmer, 1912

Sermo IX

1 Ibam forte via sacra, sicut meus est mos,
2 nescio quid meditans nugarum, totus in illis:
3 accurrit quidam notus mihi nomine tantum
4 arreptaque manu 'quid agis, dulcissime rerum?'
5 'suaviter, ut nunc est, ' inquam 'et cupio omnia quae vis.'
6 cum adsectaretur, 'numquid vis? ' occupo. at ille
7 'noris nos' inquit; 'docti sumus. ' hic ego 'pluris
8 hoc' inquam 'mihi eris. ' misere discedere quaerens
9 ire modo ocius, interdum consistere, in aurem
10 dicere nescio quid puero, cum sudor ad imos
11 manaret talos. 'o te, Bolane, cerebri
12 felicem' aiebam tacitus, cum quidlibet ille
13 garriret, vicos, urbem laudaret. ut illi
14 nil respondebam, 'misere cupis' inquit 'abire:
15 iamdudum video; sed nil agis: usque tenebo;
16 persequar hinc quo nunc iter est tibi.' 'nil opus est te
17 circumagi: quendam volo visere non tibi notum;
18 trans Tiberim longe cubat is prope Caesaris hortos.'
19 'nil habeo quod agam et non sum piger: usque sequar te.'
20 demitto auriculas, ut iniquae mentis asellus,
21 cum gravius dorso subiit onus. incipit ille:
22 'si bene me novi, non Viscum pluris amicum,
23 non Varium facies; nam quis me scribere pluris
24 aut citius possit versus? quis membra movere
25 mollius? invideat quod et Hermogenes, ego canto.'
26 interpellandi locus hic erat 'est tibi mater,
27 cognati, quis te salvo est opus?' 'haud mihi quisquam.
28 omnis conposui.' 'felices. nunc ego resto.
29 confice; namque instat fatum mihi triste, Sabella
30 quod puero cecinit divina mota anus urna:
31 "hunc neque dira venena nec hosticus auferet ensis
32 nec laterum dolor aut tussis nec tarda podagra:
33 garrulus hunc quando consumet cumque: loquaces,
34 si sapiat, vitet, simul atque adoleverit aetas."'
35 ventum erat ad Vestae, quarta iam parte diei
36 praeterita, et casu tum respondere vadato
37 debebat, quod ni fecisset, perdere litem.
38 'si me amas, ' inquit 'paulum hic ades.' 'inteream, si
39 aut valeo stare aut novi civilia iura;
40 et propero quo scis.' 'dubius sum, quid faciam', inquit,
41 'tene relinquam an rem.' 'me, sodes.' 'non faciam' ille,
42 et praecedere coepit; ego, ut contendere durum
43 cum victore, sequor. 'Maecenas quomodo tecum?'
44 hinc repetit. 'paucorum hominum et mentis bene sanae.'
45 nemo dexterius fortuna est usus. haberes
46 magnum adiutorem, posset qui ferre secundas,
47 hunc hominem velles si tradere: dispeream, ni
48 summosses omnis.' 'non isto vivimus illic,
49 quo tu rere, modo; domus hac nec purior ulla est
50 nec magis his aliena malis; nil mi officit, inquam,
51 ditior hic aut est quia doctior; est locus uni
52 cuique suus.' 'magnum narras, vix credibile.' 'atqui
53 sic habet.' 'accendis quare cupiam magis illi
54 proximus esse.' 'velis tantummodo: quae tua virtus,
55 expugnabis: et est qui vinci possit eoque
56 difficilis aditus primos habet.' 'haud mihi dero:
57 muneribus servos corrumpam; non, hodie si
58 exclusus fuero, desistam; tempora quaeram,
59 occurram in triviis, deducam. nil sine magno
60 vita labore dedit mortalibus. ' haec dum agit, ecce
61 Fuscus Aristius occurrit, mihi carus et illum
62 qui pulchre nosset. consistimus. 'unde venis et
63 quo tendis? ' rogat et respondet. vellere coepi
64 et pressare manu lentissima bracchia, nutans,
65 distorquens oculos, ut me eriperet. male salsus
66 ridens dissimulare; meum iecur urere bilis.
67 'certe nescio quid secreto velle loqui te
68 aiebas mecum.' 'memini bene, sed meliore
69 tempore dicam; hodie tricensima sabbata: vin tu
70 curtis Iudaeis oppedere?' 'nulla mihi' inquam
71 'relligio est.' 'at mi: sum paulo infirmior, unus
72 multorum. ignosces; alias loquar. ' huncine solem
73 tam nigrum surrexe mihi! fugit inprobus ac me
74 sub cultro linquit. casu venit obvius illi
75 adversarius et 'quo tu, turpissime? ' magna
76 inclamat voce, et 'licet antestari? ' ego vero
77 oppono auriculam. rapit in ius; clamor utrimque,
78 undique concursus. sic me servavit Apollo.