| 1 | Dost [Origanum ed.] calida et sicca est, et nullum istorum fortiter in ea viget. Et si aliquis homo eam comederet aut biberet, aut ullomodo inter corpus suum sumendo duceret, lepram illi inferret, et pulmonem eius inflaret; iecorem eius deficere facit, id est swinden. Sed qui rubram lepram habet, sive recens, sive inveterata sit, accipiat succum dost, et parum minus de succo adron, et etiam de oleo bilsen addat plus quam istorum duorum, sic et modicum vini, et haec simul commisceat, atque in asso balneo, cum iam exire vult, se ipsum cum hoc condimento liquorum perungat. |
| 2 | Et postquam balneum exierit, eum valde swiczet, et ideo mox hircino sepo in patella ad ignem resoluto saepe desuper ungat, et in lectum se collocet, dum exsiccetur. Et postquam exsiccatus fuerit, item dost accipiat et tundat, atque furfures cortici addat, et haec in calida patella commisceat, et post exsiccationem unctionis, super ulcera leprae calidum ponat, et desuper ligamine liget, et ita post aliquam horam teneat, dum ab ipso incalescat. |