Boethius, Consolatio Philosophiae, 3
Edition: G. Weinberger, 1935

Caput 10 M
1  huc omnes pariter venite capti,
quos fallax ligat improbis catenis
terrenas habitans libido mentes:
haec erit vobis requies laborum,
5  hic portus placida manens quiete,
hoc patens unum miseris asylum.
non quicquid Tagus aureis harenis
donat aut Hermus rutilante ripa
aut Indus calido propinquus orbi
10  candidis miscens virides lapillos
inlustrent aciem magisque caecos
in suas condunt animos tenebras.
hoc, quicquid placet excitatque mentes,
infimis tellus aluit cavernis;
15  splendor quo regitur vigetque caelum
vitat obscuras animae ruinas;
hanc quisquis poterit notare lucem
candidos Phoebi radios negabit.