Gregorius Magnus |
  | Regula pastoralis |
SECUNDA PARS. DE VITA PASTORIS. |
CAPUT PRIMUM [ Al. XII]. Is qui ad regimen ordinate pervenerit, qualem se in ipso regimine debeat exhibere. |
CAPUT II [ Al. XIII]. Ut rector cogitatione sit mundus. |
CAPUT III [ Al. XIV]. Ut rector semper sit operatine praecipuus. |
CAPUT IV ( Al. XV). Ut sit rector discretus in silentio, utilis in verbo. |
CAPUT V [ Al. XVI]. Ut sit rector singulis compassione proximus, prae cunctis contemplatione supsensus. |
CAPUT VI [ Al. XVII]. Ut sit rector bene agentibus per humilitatem socius, contra delinquentium vitia per zelum iustitiae erectus. |
CAPUT VII [ Al. XVIII]. Ut sit rector internorum curam in exteriorum occupatione non minuens, exteriorum providentiam in internorum sollicitudine non relinquens. |
CAPUT VIII. [ Al. XIX.] Ne placere rector suo studio hominibus appetat, sed tamen ad quod placere debeat, intendat. |
CAPUT IX [ Al. XX]. Quod scire sollicite rector debet, quia plerumque vitia virtutes se esse mentiuntur. |
CAPUT X [ Al. XXI]. Quae esse debet rectoris discretio correptionis et dissimulationis, fervoris et mansuetudinis. |
CAPUT XI [ Al. XXII]. Quantum rector sacrae legis meditationibus esse debeat intentus. |