Gregorius Magnus
  Epistolae
    LIBER DECIMUS TERTIUS. Indictione VI, anno ab eius ordinatione XIII.
       SENTENTIA IOANNIS DEFENSORIS. Exemplum sententiae pro Ianuario Malacitano episcopo.
       EPISTOLA PRIMA. AD ROMANOS CIVES. Non custodiendum iuxta litteram Sabbati diem. Corpus Dominico die necessitatis causa lavari posse.
      EPISTOLA II. AD ADEODATUM ABBATEM. Illius monasterio Craterense unit.
       CAPITULARE II LEGUM IMPERIALIUM. PRO IMMUNITATE CLERICORUM, IOANNI DEFENSORI EUNTI HISPANIAM. Quid in supradictorum causis sit agendum uberius praescribit, collectis imperatorum legibus.
      EPISTOLA III. AD ADEODATUM MONACHUM. Permittit donationem ante susceptum monachatum verbo factam scriptis consignari et firmam haberi.
      EPISTOLA IV. AD IANUARIUM CARALITANUM EPISCOPUM. Desideriae abbatissae et Ioannis abbatis contentionem, adhibitis episcopis duobus, finiat.
      EPISTOLA V. AD ETHERIUM EPISCOPUM LUGDUNENSEM. Qua ratione providendum sit cum episcopus in infirmitatem incidit et officio suo fungi non potest.
      EPISTOLA VI. AD BRUNICHILDAM FRANCORUM REGINAM. De privilegiis monasterio et xenodochio concessis, legatis eius auditis, Menna episcopo absoluto. De episcopo qui capitis infirmitate laborabat. De digamo non ordinando. Missurum se in Gallias qui synodo intersit. Privilegia quae mittit actis publicis inserenda.
      EPISTOLA VII. AD THEODERICUM FRANCORUM REGEM. Pietatem regis ac prudentiam laudat. Agit de privilegiis iisdem, de illius legatis, de pace cum imperatore stabilienda.
      EPISTOLA VIII. AD SENATOREM ABBATEM. Privilegium Xenodochii.
      EPISTOLA IX. AD THALASSIAM ABBATISSAM. Privilegium monasterii sanctae Mariae in urbe Augustodunensi.
      EPISTOLA X. AD LUPONEM ABBATEM. Privilegium ecclesiae sancti Martini in suburbano Augustodunensi.
      EPISTOLA XI. AD MAXIMUM SALONITANUM EPISCOPUM. Illius hominibus non crediturum se deinceps, nisi mandatum legaliter subscriptum habeant.
      EPISTOLA XII. AD PASCHASIUM NEAPOLITANUM EPISCOPUM. Non arcendos Iudaeos a solemnitatibus suis, sed monitis ac blandimentis ad conversionem accendendos.
       EPISTOLA XIII. AD BARBARUM BENEVENTANUM EPISCOPUM. Ipsum Panormitanae Ecclesiae visitatorem sub consueta formula instituit.
       EPISTOLA XIV. AD PANORMITANOS. Barbaro episcopo visitatori obediant.
      EPISTOLA XV. AD VENANTIUM PATRICIUM PANORMIT. Urbicum abbatem electum merito in episcopum, sed reluctantem non cogendum. Crescentis diaconi scrutandos mores. Si neque in hoc, neque in alio consentiant, mittendos Romam legatos.
       EPISTOLA XVI. AD PASSIVUM FIRMANUM EPISCOPUM. Passivo ut monasterium in honorem sancti Savini consecret mandat sub consueta formula.
       EPISTOLA XVII. AD IOANNEM SUBDIACONUM RAVENNAE. Marinianum episcopum hortetur, ut causam cum Ioanne episcopo absque lite iubeat finiri. Alioquin iudicium ipse urgeat, et sententiam exsequatur. Oratorii constructionem ac dedicationem ab Exuperantio episcopo in Ioannis dioecesi factam improbat.
      EPISTOLA XVIII. AD QUOSDAM SICILIAE EPISCOPOS. Adrianum patrimonii rectorem commendat. Episcopos admonet ne, cum ad infantes consignandos egrediuntur, subiectos suos ultra modum gravent.
      EPISTOLA XIX. AD IULIANUM. Dissimulatam ab illo ex verecundia inopiam queritur. Constructo Catanae monasterio dat solidos annuos decem.
      EPISTOLA XX. AD HONORIUM TARENTINUM EPISCOPUM. Constructo baptisterio uti permittit.
      EPISTOLA XXI. AD PASCHALEM ET CONSOLANTIAM. Datas restituendae pecuniae inducias prorogat. In adversis positos consolatur.
      EPISTOLA XXII. AD RUSTICIANAM PATRICIAM. Infirmam illius valetudinem se dolere significat. Suorum dolorum pertaesus, exoptat mori. Agat ipsa apud impp. ut Beatorem perversa molientem coerceant.
      EPISTOLA XXIII. AD BONIFACIUM NOTARIUM CORSICAE. Ioannem clericum hortetur ut Romam cognoscendus veniat.
      EPISTOLA XXIV. AD SAVINUM SUBDIACONUM. Proculo episcopo ea quae per absentiam suam fuerant neglecta reparanti opem ferat.
      EPISTOLA XXV. AD SAVINUM SUBDIACONUM. Moneat Palumbum episcopum ut res Ecclesiarum tueatur diligentius, sin minus partes illius ipse expleat.
      EPISTOLA XXVI. AD ANTHEMIUM SUBDIACONUM. Paschasii episcopi negligentiam coram selectis testibus reprehendat.
      EPISTOLA XXVII. AD ANTHEMIUM SUBDIACONUM. Campaniae episcopos officii sui immemores convocet, atque ut vigilantius agant moneat. Si quem postea noverit desidem, mittat illum Romam.
       EPISTOLA XXVIII. AD IOANNEM SYRACUSANUM EPISCOPUM. Cosmam presbyterum, ex qualitate loci ad quem assumptus fuerat afflictum, restituat priori loco.
      EPISTOLA XXIX. AD PHILIPPUM PRESBYTERUM. Gavisum se de Andreae obitu, quod ad aeterna gaudia pervenerit. Philippum rogat ut idem sibi a Deo impetret. Ipsi mittit solidos quinquaginta.
       EPISTOLA XXX. AD DEUSDEDIT MEDIOLANENSEM EPISCOPUM. Theodorum cum Defensore ad Venantium mittat, de Theodori expostulationibus inquisiturum.
      EPISTOLA XXXI AD PHOCAM IMPERATOREM. Pessimos reges ad populi peccata punienda, optimos ad subditorum consolationem constitui. Hortatur ut afflictae reipublicae subveniat.
      EPISTOLA XXXII. AD EUSEBIAM PATRICIAM. Hortatur ut plus ea quae animae quam quae sunt corporis cogitet.
      EPISTOLA XXXIII. AD SMARAGDUM EXARCHUM. Ut Firminum episcopum ad Ecclesiae unitatem reversum, a Severi molestiis defendat hortatur. Servaturum triginta dierum inducias Cillanem, at Pisanos pacisci noluisse.
      EPISTOLA XXXIV. AD PANTALEONEM NOTARIUM. Quod ad iustam mensuram modium quo Ecclesiae coloni frumenta dabant redegerit laudat. Iubet perceptam ex iniusto modio pecuniam colonis pauperioribus secreto distribui.
      EPISTOLA XXXV. AD CATULUM ET ROMANUM. Optatum defensorem in amovendis a sacerdotum contubernio extraneis mulieribus adiuvet.
      EPISTOLA XXXVI. AD CHRYSANTHUM SPOLETANUM EPISCOPUM. Habitantes cum extraneis mulieribus Nursinos sacerdotes coerceat.
      EPISTOLA XXXVII. AD IOANNEM PANORMITANUM EPISCOPUM. Pallii usum concedit.
      EPISTOLA XXXVIII. AD PHOCAM IMPERATOREM. Diaconi sui absentiam ingeniose excusat. Mittit Bonifacium. Adversus Langobardos auxilium implorat.
      EPISTOLA XXXIX. AD LEONTIAM IMPERATRICEM. Gratulatur de adepto imperio. Divinam illi precatur gratiam. Romanam Ecclesiam commendat.
      EPISTOLA XL. AD CYRIACUM PATRIARCHAM CONSTANTINOPOLITANUM. Hortatur ut pacis studio a superbo Universalis titulo abstineat. Commendat Bonifacium diaconum.
      EPISTOLA XLI. AD EULOGIUM ALEXANDRINUM PATRIARCHAM. Eulogium ad simoniam evellendam hortatur.
      EPISTOLA XLII. AD EULOGIUM PATRIARCHAM ALEXANDRINUM. De non amisso oculorum visu, ac de aucto dominico grege gratulatur. Monet susceptas illius eulogias, necnon parata esse grandiora ligna, quibus si eget, scribat Bonifacio.
      EPISTOLA XLIII. AD IOANNEM PANORMITANUM. Quem videre peroptabat, manere in Sicilia concedit, ob navigii periculum.
      EPISTOLA XLIV. AD IOANNEM PANORMITANUM EPISCOPUM. Quae clericis suis iusta petentibus promisit exhibeat.
      EPISTOLA XLV seu CAPITULARE PRIMUM. AD IOANNEM DEFENSOREM. Quid in Ianuarii, Malacitani episcopi, cuiusdam illius presbyteri, necnon Stephani episcopi causis inquirendum ac statuendum sit.
      EPISTOLA XLVI. AD IOANNEM DEFENSOREM. Dissolutos ac depravatos Capricanae insulae monachos in viam reducat.
      EPISTOLA XLVII. AD THEODORUM CURATOREM. Petrum eiusque matrem amanter commendat.


Home      Up one level