Augustinus
  De Genesi ad litteram
     LIBER NONUS. De eo quod legitur, Gen. cap. 2, vers. 18: Et dixit Dominus Deus: Non est bonum hominem esse solum, etc., usque ad illud, vers. 24: Et erunt duo in carne una.
      CAPUT PRIMUM. - Cur dictum sit, Et finxit Deus adhuc de terra, etc. De Terrae vocabulo.
      CAPUT II. - Quomodo id locutus sit Deus: Non est bonum, etc.
      CAPUT III. - Mulier in adiutorium propter sobolem facta.
      CAPUT IV. - Quare non coierint primi parentes in paradiso.
      CAPUT V. - Mulier facta in adiutorium non alia quam sobolis causa.
      CAPUT VI. - Filiorum successio qualis si Adam non peccasset.
      CAPUT VII. - Mulier pariendi causa. Unde laudabilis virginitas et nuptiae. Matrimonii triplex bonum.
      CAPUT VIII. - Fuga vitiorum in contraria.
      CAPUT IX. - Mulier propter gignendos filios, etiamsi ex peccato non fuisset necessitas moriendi.
      CAPUT X. - Libidinis morbus ex peccato.
      CAPUT XI. - Femineus sexus conformatus propter sobolem, non tamen cum libidine, nisi homo peccasset, procreandam. Obedientia.
      CAPUT XII. - Animalia vere adducta esse ad Adam, ut iis nomina imponeret: sed hac re gesta aliquid figurari.
      CAPUT XIII. - Formatio mulieris eo modo quo narratur facta est, ut quidpiam praenuntiaretur.
      CAPUT XIV. - Quomodo animalia adducta ad Adam.
      CAPUT XV. - Formatio mulieris non per alium quam Deum.
      CAPUT XVI. - Tarditas ingenii humani non assequitur opera Dei.
      CAPUT XVII. - Mulieris formandae ratio an in hominis causali conditione ad sextum diem pertinere praeexstabat.
      CAPUT XVIII. - Mulieris formandae ratio sic praeexistebat uti erat Mysterio conveniens.
      CAPUT XIX. - Ecstasis Adae.


Home      Up one level