BRID. RAMES. GLOSSAE.---Tempora sunt vices mutationum quibus sol accedendo vel recedendo anni temperat orbem. Hiems enim, illo longius morante, frigidus est et humidus, ver illo redeunte humidum et calidum; aestas illo superfervente, calida et sicca; autumnus, illo decidente, siccus et frigidus. Haec antiqui sexto die ante Idus Februarias et Maias, Augustasque et Novembres inchoabant, ut solstitia et aequinoctia in medio essent temporum. Ver autem orienti comparatur, quia tunc ex terris omnia oriuntur; aestas meridiano, eo quod pars eius calore flagrantior sit; autumnus occiduo, eo quod ob confinium caloris et frigoris graves morbos habeat; hiems septentrioni, eo quod frigore torpeat.

Tempora sunt anni quatuor, quibus sol per diversa coeli spatia discurrendo, subiectum temperat orbem. Tempus iuxta Hebraeos integer annus est, secundum illud in Daniele: Tempus et tempora, et dimidium temporis. Per tempus, annum significat; per tempora, duos annos; per dimidium, menses sex. Iuxta Latinos autem unius anni quatuor tempora ascribuntur: hiemis, veris, aestatis atque autumni. Iuxta allegoriam, hiems temporalis intelligitur tribulatio, quando tempestates et turbines saeculi incumbunt. Aestas est fidei persecutio, quando doctrina perfidiae ariditate siccatur. Ver est novitas fidei sive pax, quando, post hiemis tribulationem, tranquillitas Ecclesiae redditur, quando mensis novorum, id est, Pascha agni celebratur, quando terra floribus, id est, Ecclesia sanctorum coetibus decoratur. Item veris et autumni, cum pleiades media fere die vel nocte oriuntur vel occidunt, ponentes ingressum. Pleiades sunt multae iuges stellae, quas etiam botrum appellamus a multitudine stellarum. Nam et ipsae septem esse dicuntur, sed amplius quam sex nullus conspicere potest. Haec ab Oriente surgunt, et appropinquante diei claritate stellarum eius ordo distenditur. Pleiades autem a pluritate vocatae sunt, quia pluralitatem Graeci ἀπὸ τοῦ πλείστου appellant. Has Latini Vergilias appellaverunt, eo quod post ver exoriuntur; et eo magis caeteris praedicantur, quod his orientibus aestas significatur: occidentibus vero hiems ostenditur, quod aliis penitus non est traditum signis. His autem stellis ab eo quod septem sunt, et splendide micant, sancti omnes septiformis Spiritus virtute fulgentes significantur; ab eo autem quod sibi vicinantur, sed non se contingunt, charitate proximos, sed tempore divisos Dei praedicatores ostendunt.

IOAN. NOV. SCHOLIA.---Horum autem temporum principia. Iam supra meminimus auctores variare in ratione horum temporum Plerique respiciunt eorum qualitates, quae sunt ex calido, frigido, humido et sicco: quae ubi natura primum movet atque excitat, manifestis operationibus inde subsequentibus, statuuntur ex eo temporum discrimina; sed quia omnibus annis pari ratione non accidit, distincta sunt tempora exortibus stellarum fixarum. Habent autem singulae partes qualitates elementares, ut ver, humidum et calidum, aeris naturam sortitum est; aestas, sicca est et calida velut ignis; autumnus, frigidus et siccus; hiems, frigida et humida, qualis et natura humoris est. Nam et hiems ab ὕειν dicitur, quod est pluere.

Media inter illos hieme Etesiarum flatu. Etesiae venti sunt quos anniversarios quidem vocant, qui flant post exortum canis spatio quadraginta dierum ex Septentrionibus, quorum flatus validiores sunt in Austrinis quam in arctois regionibus. Vide libro secundo Μετεωρῶν.

Figuras quas hic subieci, sic pictas inveni in exemplari scripto, quae quia nonnihil ad hoc caput faciebant, videbantur non esse omittendae. Priori figurae sic fuit adscriptum.

(De temporibus ac partibus eius, et qualitatibus anni, schema.)

S, signum semis significat, quaelibet enim dictio mensurae, seu in partibus assis suam (sic) quemdam characterem, de quibus et apud Bedam de partibus assis et plerosque alios vetustiores grammaticos; sed descriptorum inscitia vel negligentia corruptae sunt. Neque enim cuiusmodi apud Bedam ponuntur, respondent antiquitatibus sculptis aut pictis.

Subieci hic alteram figuram, quam in Codice vetustissimo sic ad litteram inveni, cui hoc adscriptum fuit.

(De convenientia cosmi, microcosmi et anni.)