| 1 | Quodam etiam tempore ad Pippinum regem veniens, honorifice susceptus est, et inter alia largitatis eius beneficia, ad necessitates fratrum suorum sublevandas argenti libras [Walafridus in libro de Miraculis S. Galli, cap. 11, auctor est Pippinum rogatu Carolomanni fratris multa S. Othmaro donaria concessisse, in his codicem Regulae S. Benedicti et campanum: et coenobii S. Galli praedia diplomate confirmasse.] septuaginta percepit. Sed mox ut ad sua rediret egressus, maximam eiusdem pecuniae partem prae foribus palatii pauperibus erogavit. Paucos autem solidos vix a fratribus qui secum erant compulsus retinuit, quibus postmodum quoddam territorium monasterio vicinum coemit. |
| 2 | Dominicorum enim non immemor mandatorum, sui causa de crastino non cogitabat, sciens monachum victu et tegumento contentum esse debere: et ideo paupertatem sibi potius suisque delegit, quam rerum transeuntium possessionem superfluam, expeditis mentibus onerosam. |