Walafrid Strabo, Vita Sancti Mammae, CAPUT XVI. Ut vincti effugerint praesesque cum Mammete pro immolando sermonem habuerit.
| 1 | Iam mediae cum noctis iter labentia coelo |
| 2 | Sidera signarent, subito sublata serarum |
| 3 | Claustra viam tribuunt cunctis quos carcer habebat. |
| 4 | Iamque fugam celerant miseri, solumque relinquunt |
| 5 | Convivam sub nocte suum: timor indicat ergo |
| 6 | Hos tolerasse reos, illum sub crimine nullo, |
| 7 | Sed tantum virtute animi, per praelia Regem |
| 8 | Velle sequi proprium, palmamque subire quietis. |
| 9 | Praeses ut explosas audivit carceris umbras, |
| 10 | Effugisse reos, solumque residere Mammem, |
| 11 | Custodi iubet accito sibi sistere sanctum, |
| 12 | Adductumque affatur ita: Haec datur optio, Mammes, |
| 13 | Sola tibi, veniam cunctorum praesto malorum |
| 14 | Si tantum puro Dominus sermone negetur, |
| 15 | Quem verbo vitaque Deum colis, asseris, oras. |
| 16 | Sanctus ait: Prolata semel sententia stabit. |
| 17 | Praeses ait: Libare diis tibi, vane, necesse est. |
| 18 | Mammes: Cesset, ait; Christum colo, iussio vana. |
| 19 | Iudex: Vincet, ait, fervens tua dicta caminus. |
| 20 | Eia age, quaeque placet tandem tormenta parato, |
| 21 | Mammes laetus ait. Iudex cui talia reddit: |
| 22 | Artibus ut semper magicis contemnis et ignes, |
| 23 | Sacrifica, fer dona diis, da munera templis. |
| 24 | Dic, inquit Mammes, censes quibus esse litandum? |
| 25 | Ira licet dare verba vetet, tamen haec quoque praeses: |
| 26 | Alcides votis magnusque colatur Apollo, |
| 27 | Proles sancta Iovis. Tum Mammes protinus infit: |
| 28 | Conveniunt tua dicta tuis erroribus ergo, |
| 29 | Perditio, quod Apollo sonat, vastare colentum, |
| 30 | Non salvare animas saevo solet igne tenendas. |
| 31 | His simul auditis irato pectore iudex |
| 32 | Triste Dionysio Satanae Zosimoque ministris |
| 33 | Mandat opus sanctumque iubet cruciare camini |
| 34 | Ignibus, ut totas confundat flamma favillas. |