Walafrid Strabo, Vita Sancti Mammae, CAPUT PRIMUM. Patria et pueritia viri sancti.
| 1 | Urbem Cappadoces habitant, quos ille refertur |
| 2 | Progenuisse Mosoch, veniens de semine Iaphet; |
| 3 | Quos Asiae versus occasum rura minoris |
| 4 | Armeniaeque latus, per fines tangit Eoos |
| 5 | Campus Amazonidum, septem de parte trionis |
| 6 | Nubifer opponit calidum iuga Taurus ad Austrum. |
| 7 | Quam virtute potens construxit Perseus olim, |
| 8 | Post Romana suis rebus laetata potestas, |
| 9 | Caesaream vocitare dedit, peregrinus et hospes |
| 10 | Corporis ac mundi felix hanc incola Mammes |
| 11 | Incoluit partim, coelum nam mente petebat; |
| 12 | Utque fides sobolis multo pretiosor esset, |
| 13 | Perfectam tenuere fidem pietate parentes |
| 14 | Et natum docuere sui servare timendo |
| 15 | Lucida iussa Dei; non segnior ille repertus, |
| 16 | Moribus aetatem sensu tener extulit annos, |
| 17 | Carne puer, sed corde senex: qui deinde parentur |
| 18 | Post mortem, custos vitae cautissimus almae, |
| 19 | Observans mandata Dei, dedit ocius arctae |
| 20 | Exemplum normamque viae. Latitare nequibat |
| 21 | Urbs in monte sedens, modio neque tecta lucernae |
| 22 | Flamma perit, sed lumen agens in domate cunctis |
| 23 | Cunctorum in sese purum convertit amorem. |