Walafrid Strabo, Vita Sancti Mammae, ORATIO EIUSDEM.
| 1 | O rerum sator omnium tremende, |
| 2 | Qui mirabiliter genus creasti |
| 3 | Humanum, recreans idem potenter, |
| 4 | Dum poenas crucis innocens luisti, |
| 5 | Audi me miserum malis gravatum, |
| 6 | In quo nil nisi repperis ruinam: |
| 7 | Tu solus vitiis potes mederi, |
| 8 | Te solum medicum requiro, sana. |
| 9 | Indignus quoque te rogare quicquam |
| 10 | Nil possum meritis meis mereri. |
| 11 | In quo deficiunt opes precandi |
| 12 | Mammae subveniat tui precatus. |
| 13 | Cuius facta libet metro referre |
| 14 | Ad laudem tibi gloriamque, Factor, |
| 15 | A quo sanctus habet beatitatem |
| 16 | Et peccator habet reversionem. |
| 17 | Iam nunc ordiar, o beate Mammes, |
| 18 | Adsis, obsecro, Spiritusque sancti |
| 19 | Munus concilies meo labori |
| 20 | Trino ut digna Deo loquar, sed et te. |