Walafrid Strabo, Vita Sancti Blaitmaici, VII. SECEDIT IN INSULAM HII.
| 1 | Insula Pictorum quaedam monstratur in oris, |
| 2 | Fluctivago suspensa salo, cognominis Eo , |
| 3 | Qua sanctus Domini requiescit carne Columba. |
| 4 | Hanc petiit voto patiendi stigmata Christi. |
| 5 | Illic namque frequens pagana caterva Danorum |
| 6 | Adventare solet, furiis armata malignis. |
| 7 | Sed sanctus Domini tales tentare leones |
| 8 | Disponens animo, vana formidine mentem |
| 9 | Exuit, et clypeo fidei galeaque salutis |
| 10 | Munitus, hominum non horruit arma malorum. |
| 11 | Qui cum doctiloquo potuit cecinisse Propheta: |
| 12 | Est Deus adiutor mihimet, timor improbus absit. [Psal. 117.] |
| 13 | Iam quoque doctus erat per publica bella ministros |
| 14 | Temnere daemonicos, ipsum qui rite tyrannum |
| 15 | Straverat, et cunctis solus superavit in armis. |