Walafrid Strabo, Vita Sancti Blaitmaici, IV. PATRIS EIUS PROCERUMQUE ILLECEBRAE DISCUSSAE.
| 1 | Fama ut forte volans patris pervenit ad aures, |
| 2 | Hinc stupor atque dolor mentem cinxere parentis. |
| 3 | Subtractum dolet haeredem, mittitque senatum, |
| 4 | Agmina, praetores, populum, praecepta, maniplos. |
| 5 | Duxque comesque ibant, properanter episcopus astat, |
| 6 | Abbatumque cohors, vicini, carne propinqui; |
| 7 | Hoc solum nitente manu, si qualibet arte |
| 8 | Efficerent reducem vitata pericula mentem |
| 9 | Corde subire alio. O talis quam caeca voluntas: |
| 10 | Ille procellarum se vix de gurgite dempsit, |
| 11 | Quaesitoque diu titubans stetit anchora portu. |
| 12 | Nondum curarum potuit laxasse rudentes, |
| 13 | Nec terra fixisse pedem; cum concita ventis |
| 14 | Aura pharetratis impegit ab aequore puppim. |
| 15 | Vique sua tremulam dissolveret unda carinam, |
| 16 | Ni regeret proram, qui saecula cuncta gubernat. |