Walafrid Strabo, Visio Wettini, II. [De abbatibus Augiensibus. Hettonis pueritia, praefectura, mors.]
| 1 | Rhenus ab Ausoniis quo ducitur Alpibus, aequor |
| 2 | Miscet, in occiduis diffusus partibus, ingens |
| 3 | Illius in medio suspenditur insula fluctu, |
| 4 | Augia nomen habens, iacet hanc Germania circa. |
| 5 | Haec solet egregias monachorum gignere turmas. |
| 6 | Primus in hac sanctus construxit moenia praesul |
| 7 | Pirminius, ternisque gregem protexerat annis. |
| 8 | Huius quisque velit sanctorum cognoscere vitam, |
| 9 | Ipsa sepulcra petat, satis ipse probabit in Hornbach. |
| 10 | Postea septennis praesedit cursibus Eto; |
| 11 | Tum sequitur binis laudandus Geba sacerdos, |
| 12 | Bina Ermenfredus tum lustra peregerat abba, |
| 13 | Sydonius ternis denisque ibi praefuit annis. |
| 14 | Vicenos binosque receperat inde Ioannes; |
| 15 | Quinque Petrus sortitur item venerabilis annos, |
| 16 | Quattuor inde tulit Waldonis lustra potestas. |
| 17 | Tempore sub quorum iuvenis velut aurea surgit |
| 18 | Stella, tenebrosum citius vulganda per orbem: |
| 19 | Coenobium quinquennis enim Insulanense petivit. |
| 20 | Nec latet urbs homines in vertice structa levato, |
| 21 | Sed neque testa subit modium; peregrina volando |
| 22 | Tanti fama viri regales verberat aures. |
| 23 | Post rapitur, non sponte, foras de carcere charo, |
| 24 | Et qui liber erat, fit, libertate soluta, |
| 25 | Pastor ovile tuens, cuius pars magna, profanis |
| 26 | Actibus insistens, Christi de valle viavit. |
| 27 | Provida quippe Dei talem sapientia Patrem |
| 28 | Constituit, qui cuncta sacris sub legibus arcens, |
| 29 | Rure tenus destructa novat, geminamque ruinam |
| 30 | Elevat, inque Dei varium transmutat honorem, |
| 31 | Interiora medens atque exteriora reformans. |
| 32 | Cuius ad ingenium nullus mihi sermo redundat |
| 33 | Narrandum, quando specialis in orbe refulsit |
| 34 | Doctus in incultis iaciens sacra semina sulcis; |
| 35 | Largus in auxilio, vita probus, aptus amori, |
| 36 | Iustus in arbitrio, arte sagax, perfectior actu; |
| 37 | Quid moror ista canens, cum possim iure fateri |
| 38 | Me nescire alium qui compensetur ad istum? |
| 39 | Cogitur interea monachorum pastor haberi: |
| 40 | Discipulus dudum, disponitur ipse magister. |
| 41 | Carceris ipse fuit custos, quo saepe cupivit |
| 42 | Finitimum exspectare diem, tum morte revicta |
| 43 | Perpetuaque frui, Christo donante, corona. |
| 44 | Vocibus in septem si promat verba palatus, |
| 45 | Non erit ulla tamen narrandi cuncta facultas, |
| 46 | In quibus immensum perfecerit ille laborem, |
| 47 | Quidquid erat Christi per ovilia iure regendum |
| 48 | Fecit, et assidua constanter pace salutem |
| 49 | Christicolis statuit. Regali munere fultus |
| 50 | Dirigiturque maris trans aequora vasta profundi |
| 51 | Graecorum ad proceres, scopulisque illisa carina, |
| 52 | Fudit onus cunctumque virum, sed praesul ab undis |
| 53 | Seque suosque, manum Domino praebente, recepit . |
| 54 | Nulla maris post haec rabidi discrimina passus, |
| 55 | Sed potius recto cursu fatisque secundis |
| 56 | Argivum responsa rato tulit ordine Francis. |
| 57 | Denique longa tulit postquam fastidia, coepit |
| 58 | Mente sub obscura refugus tractare recessum |
| 59 | Ordine de tanto, ne captus amore tenendi |
| 60 | Linqueret aeternum cui semper munus inhaesit. |
| 61 | Anno igitur decimo Ludovici Caesaris, atque |
| 62 | Bis cessere novem illius tunc ordinis anni, |
| 63 | Sexaginta quoque aetatis iam tempora clausit, |
| 64 | Morbus in exitium traxit lethale patronum. |
| 65 | Ille dolor dilectus erat, charissima febris, |
| 66 | Mors contempta, fugae haec occasio prima patebat; |
| 67 | Venit adoptivum redeundi in carceris antrum |
| 68 | Tempus, ut alterius contemplans ora iubentis, |
| 69 | Quod prius iniunxit, iam tunc servaret agendo. |
| 70 | Solvitur ex onere, atque sibi subiecta refutat, |
| 71 | Perfruiturque quiete silens feliciter exin: |
| 72 | Fare precor, quicunque velis, quaesitor honoris |
| 73 | Quod tibi munus erit, cuius mala fama cerebrum |
| 74 | Turbat et hanc famam durissima poena sequetur? |
| 75 | Conspicis ecce meum dulci rumore refertum |
| 76 | Pro nihilo duxisse volans et inane favoris |
| 77 | Molle decus, multumque viris miserabile iustis. |
| 78 | O ne magna dies damnans inhonoret, honores |
| 79 | Spernite, per normamque sacri resipiscite Patris! |
| 80 | Versibus in paucis Hettonis gesta parumper |
| 81 | Depinxi, brevitate tamen maiora potestis |
| 82 | Nosse sub invidia si mens non vestra gravatur. |