Walafrid Strabo, Hortulus, XVI MENTHA.
| 1 | Nec mihi defuerit vulgaris copia menthae |
| 2 | Multa per et genera et species diversa coloresque |
| 3 | Et vires: huius quoddam genus utile vocem |
| 4 | Raucisonam claro rursus redhibere canori |
| 5 | Posse putant, eius succos si fauce vorarit |
| 6 | Ieiuna, quem crebra premens raucedo fatigat. |
| 7 | Est aliud praepingue genus huiusce frutecti, |
| 8 | Quod iam non parvi diffundat germinis umbras, |
| 9 | Celsa ebuli sed more petens, a stipite forti |
| 10 | Undique maiores foliorum porrigat alas, |
| 11 | Quis odor alter inest, pauloque immitior haustus. |
| 12 | Sed si qui vires, species, et nomina menthae |
| 13 | Ad plenum memorare potest, sciat ille necesse est |
| 14 | Aut quot Erythreo volitent in gurgite pisces, |
| 15 | Lemnius aut altum quot in aera Mulciber ire |
| 16 | Scintillas vastis videat fornacibus Aetnae. |