Walafrid Strabo, Hortulus, XIII LILIUM.
1 | Lilia quo versu candentia, carmine quove |
2 | Ieiunae macies satis efferat arida musae? |
3 | Quorum candor habet nivei simulacra nitoris. |
4 | Dulcis odor, silvas imitatur flore Sabaeas. |
5 | Non Parius candore lapis, non nardus odore |
6 | Lilia nostra premit: nec non si perfidus anguis |
7 | Ingenitis collecta dolis serit ore venena |
8 | Pestifero, caecum per vulnus ad intima mortem |
9 | Corde feram mittens, pistillo lilia praesta |
10 | Commacerare gravi, succosque haurire falerno. |
11 | Si quod contusum est summo liventis in ore |
12 | Ponatur punctim, tum iam dignoscere vires |
13 | Magnificas huiusce datur medicaminis ultro. |
14 | Haec et iam laxis prodest contusio membris. |