Walafrid Strabo, Hortulus, I CULTURAE INITIUM.
| 1 | Bruma senectutis vernacula totius anni |
| 2 | Venter, et ampliflui consumptrix saeva laboris, |
| 3 | Veris ubi adventu terrarum pulsa sub imas |
| 4 | Delituit latebras, vestigiaque horrida avarae |
| 5 | Ver hiemis reduci rerum delere pararet |
| 6 | Stemmate , et antiquo languentia rura nitori |
| 7 | Reddere, ver orbis primum caput et decus anni: |
| 8 | Purior aura diem cum iam reserare serenum |
| 9 | Inciperet, zephyroque herbae floresque secuti |
| 10 | Tenuia porrigerent radicis acumina, caeco |
| 11 | Tecta diu gremio, canasque exosa pruinas; |
| 12 | Cum sylvae foliis, montes quoque gramine pingui, |
| 13 | Prataque conspicuis vernarent laeta virectis: |
| 14 | Atriolum, quod pro foribus mihi parva patenti |
| 15 | Area vestibulo solis convertit ad ortum, |
| 16 | Urticae implerunt, campique per aequora parvi |
| 17 | Illita ferventi creverunt tela veneno. |
| 18 | Quid facerem? tam spissus erat radicibus infra |
| 19 | Ordo catenatis, virides ut texere lentis |
| 20 | Viminibus crates stabuli solet arte magister: |
| 21 | Ungula cornipedum si (quando humore nocetur |
| 22 | Collecto) putres imitatur marcida fungos. |
| 23 | Ergo moras rumpens Saturni dente latentes |
| 24 | Aggredior glebas, torpentiaque arva, revulsis |
| 25 | Sponte renascentum complexibus urticarum |
| 26 | Erigo, et umbricolis habitata cubilia talpis |
| 27 | Diruo, lumbricos revocans in luminis oras. |
| 28 | Inde Noti coquitur flabris solisque calore |
| 29 | Areola, et lignis ne diffluat obsita quadris |
| 30 | Altius a plano modicum resupina levatur; |
| 31 | Tota minutatim rastris contunditur uncis, |
| 32 | Et pinguis fermenta fimi superinsinuatur. |
| 33 | Seminibus quaedam tentamus oluscula, quaedam |
| 34 | Stirpibus antiquis priscae revocare iuventae. |
| 35 | Denique vernali interdum conspergitur imbre |
| 36 | Parva seges, tenuesque fovet praeblanda vicissim |
| 37 | Luna comas. Rursus si quando sicca negabant |
| 38 | Tempora roris opem, culturae impulsus amore |
| 39 | (Quippe siti metuens graciles torpescere fibras), |
| 40 | Flumina pura cadis inferre capacibus acri |
| 41 | Curavi studio, et propriis infundere palmis |
| 42 | Guttatim, ne forte velocior impetus undas |
| 43 | Ingereret nimias, et semina iacta moveret. |
| 44 | Nec mora germinibus vestitur tota tenellis |
| 45 | Areola, et quanquam illius pars ista sub alto |
| 46 | Arescat tecto, pluviarum et muneris expers |
| 47 | Squalleat aerei: pars illa perennibus umbris |
| 48 | Diffugiat solem: pars haec, quia celsior, ignei |
| 49 | Sideris accessum lateris neget obice duri: |
| 50 | Non tamen ulla sibi fuerant quae credita pridem, |
| 51 | Spe sine crementi pigro sub cespite clausit. |
| 52 | Quin potius quae sicca fere, translata subactis |
| 53 | Suscepit scrobibus, redivivo plena virore |
| 54 | Restituit, reparans numeroso semina fructu. |
| 55 | Nunc opus ingeniis, docili nunc pectore et ore |
| 56 | Nomina quo possim viresque attingere tantae |
| 57 | Messis, ut ingenti res parvae ornentur honore. |