Walafrid Strabo, Hortulus, PRAEFATIO.
1 | Plurima tranquillae cum sint insignia vitae, |
2 | Non minimum est, si quis Pestanae deditus arti, |
3 | Noverit obsceni curas tractare Priapi. |
4 | Ruris enim quaecunque datur possessio, seu sit |
5 | Putris arenoso qua torpet glarea tractu, |
6 | Seu pingui mollita graves uligine fetus, |
7 | Collibus erectis alte sita, sive iacenti |
8 | Planitie facilis clivo, seu vallibus horrens; |
9 | Non negat ingenuos olerum progignere fructus: |
10 | Si modo non tua cura gravi compressa veterno, |
11 | Multiplices olitoris opes contemnere stultis |
12 | Ausibus assuescit, callosasque aere diurno |
13 | Detrectat fuscare manus, et stercora plenis |
14 | Vitat in arenti disponere pulvere quallis. |
15 | Haec non sola mihi patefecit opinio famae |
16 | Vulgaris, quaesita libris nec lectio priscis, |
17 | Sed labor et studium, quibus otia longa dierum |
18 | Postposui, expertum rebus docuere probatis. |