| 1 | lm|vel cum se pavidum contra mea iurgia fingit|lm contra illud quod ait 'det libertatem fandi flatusque remittat'. nam hoc dicit: timorem suum naturalem invidiose in meam causam retorquet, ut meae praesentiae, non illius naturae, quod timet esse videatur. hoc est enim quod planius infert, dicens 'et formidine crimen acerbat', id est quam simulat. |