| 2 | lm|stat|lm aut horret, ut 'stant lumina flamma'; aut plena est, ut 'pulvere caelum stare vident'; aut re vera stat post ductas sortes; aut certe ad picturam respexit: nam volvi in pictura non poterat urna. et licet non sit urnae stare, de pictura tamen bene dictum est. sed si 'stat' horret acceperimus, 'ductis sortibus' intellegimus 'de qua ducebantur', ut 'et qua vectus Abas'. nam a passivo, ut saepe diximus, inveniri non poterit participium praesens. proprie autem 'ductis sortibus': Sallustius 'sorte ductos fusti necat'. |