Servius, in Vergilii Aeneidos Commentarius, 1, Versus 135
1 | lm|quos ego|lm deficit hoc loco sermo; et congrue, quasi irati et turbatae mentis, ut alibi 'me me, adsum'. similiter 'incipit effari, mediaque in voce resistit'. Terentius 'quem quidem ego si sensero, sed quid opus est verbis?' his enim adfectibus tantum sermonis defectio congruit. |
2 | lm|quos ego]|lm subauditur 'ulciscar'. ergo ἀποσιώπησις est, hoc est, ut ad alium sensum transeat, ideo abruptum et pendentem reliquit. et necessarium post tale schema 'sed' coniunctionem sequi, ut 'quamquam o, sed'. |
3 | lm|sed motos praestat|lm prudenter agit; plus est enim innocentibus succurrere, quam nocentium delicta punire. |
4 | lm|praestat|lm melius est, ut 'praestat Trinacrii metas lustrare Pachyni'. et notandus sermo. nam et per se plenus est, et tam accusativo iungitur quam septimo. dicimus enim et 'praestat illum' et 'praestat illo'. |