Servius, In Vergilii Georgicis commentarii, 3, Ad v. 7
| 1 | hippodameque graeca, quae in η exeunt, plerumque ipsum η in 'ia' solvunt, ut Hippodame Hippodamia, Penelope Penelopia. |
| 2 | fabula talis est: Hippodame filia fuit Oenomai, regis Elidis et Pisarum. |
| 3 | hic equos habuit velocissimos, utpote ventorum flatu creatos. |
| 4 | qui procos filiae multos necavit, sub hac condicione provocatos ad curule certamen, ut aut victus traderet filiam, aut victos necaret. |
| 5 | postea cum Pelopem amasset Hippodamia, corrupit Myrtilum, aurigam patris, primi coitus pactione. |
| 6 | qui factis cereis axibus cum, victore Pelope, a puella promissum posceret praemium, ab eius marito praecipitatus in mare est, cui nomen inposuit: nam ab eo Myrtoum dicitur pelagus. |
| 7 | umeroque pelops insignis eburno Tantalus, pater Pelopis, volens deorum temptare divinitatem, invitatis filium suum epulandum adposuit. |
| 8 | a quo omnes dii abstinuerunt, excepta Cerere, quae bracchium eius consumpsit. |
| 9 | postea dii, punito Tantalo, cum voluissent eius filium revocare ab inferis, Ceres ei eburneum bracchium restituit. |
| 10 | quod ideo fingitur, quia Ceres ipsa est terra, quae corpora universa consumit, ossa tantum reservans. |