Servius, In Vergilii Eclogarum commentarii, 5, Ad v. 20
| 1 | extinctum nymphae c. f. d. f. multi dicunt, simpliciter hoc loco defleri Daphnim quendam pastorem, quem mater sua com pressa a Mercurio et enixa abiecit. |
| 2 | hunc pastores invenerunt inter lauros (et) Daphnin vocaverunt: quem Pan musicen docuisse dicitur. |
| 3 | qui cum et venationis et musices peritissimus esset, adamatus a nympha est; qui etiam iure iurando adstrictus est, ne cum alia concumberet. |
| 4 | hic dum boves persequitur, ad regiam pervenit, et ob pulchritudinem appetitus, cum regis filia consuetudinem miscuit. |
| 5 | hoc cum nympha rescisset, luminibus eum orbavit. |
| 6 | ille in auxilium patrem Mercurium invocavit: qui eum in caelum eripuit et in eo loco fontem elicuit, qui Daphnis vocatur, apud quem quotannis Siculi sacrificant. |
| 7 | alii dicunt significari per allegoriam C. Iulium Caesarem, qui in senatu a Cassio et Bruto viginti tribus vulneribus interemptus est: unde et 'crudeli funere' volunt dictum. |
| 8 | sed si de Gaio Caesare dictum est, multi per matrem Venerem accipiunt, per leones et tigres populos quos sub egit, per thiasos sacra quae pontifex instituit, per formosum pecus po pulum Romanum. |
| 9 | alii volunt Quintilium Varum significari, cognatum Vergilii, de quo etiam Horatius "ergo Quintilium perpetuus sopor urget". |
| 10 | tamen 'crudeli funere' ad quemvis potest referri. |