| 1 | clarissimo Albino Seruius grammaticus. |
| 2 | tibi hunc libellum, praetextatorum decus Albine, deuoui. |
| 3 | nam licet patris auique, quibus maximam reuerentiam litterae debent, cottidie urgearis exemplo ibique pubescas, quo uelut ad Musarum sacraria uenitur, non tamen caelo suo tantum numina perfruuntur, saepe humiles lucos ac uilia pauperum tecta subierunt. |
| 4 | quare laboris mei uelim faueas uoto, indulgeas audaciae. |
| 5 | quod si secus cesserit, in cupiditatem deuotionis interpretabor euentum placendi. |
| 6 | uale. |
| 7 | licet audacter, non tamen ineleganter, hunc libellum qui uolet centimetrumnominabit. |
| 8 | tot enim metrorum digessi quanta potui breuitate. |
| 9 | rationem omittens, quo quidque nascatur ex genere, qua scansionum diuersitate caedatur, quae res plus confusionis quam utilitatis habet. |
| 10 | sed lecturo haec fere generaliter scienda sunt: finalem syllabam in omnibus metris indifferenter accipi, παντὸς γὰρ μέτρου τὸ τέλος ἀδιάφορον: solutionem esse, cum pro longa syllaba duae breues ponuntur: loca inparia dici primum tertium quintum et deinde, paria uero secundum quartum sextum et deinde: penthemimeren esse, cum duos pedes sequitur syllaba quae partem terminat orationis; hephthemimeren uero, cum tres pedes similiter sequitur syllaba {tritum trochaeum, cum post duos pedes perfectos finita parte orationis trochaeus remanet; tetartum trochaeum, cum definitione eadem quartum tenet locum trochaeus}: catalecticum uersum dici, cui syllaba una deest; brachycatalectum, cui duae desunt; hypercatalectum, cui una superest; acatalectum, {ubi nihil plus minusue est in uersu} qui legitimo fine concluditur: monometrum uel dimetrum uel trimetrum uersum in iambicis trochaicis anapaesticis metris per pedes duplices conputari, in ceteris per simplices: metra uel a pedibus nomen accipere, uel a rebus quae describuntur, uel ab inuentoribus, uel a frequentatoribus, uel a numero syllabarum: eaque esse octo principalia, iambicum, trochaicum, dactylicum, anapaesticum, choriambicum, antispasticum, ionicum a maiore, ionicum a minore, de quibus carptim tractabimus, eligentes ea quae ad palmam lyrae perducit uoluptas. |