Hieronymus, ad Hebraeos, Caput 12
| 1 | ideoque et nos tantam habentes inpositam nubem testium deponentes omne pondus et circumstans nos peccatum per patientiam curramus propositum nobis certamen |
| 2 | aspicientes in auctorem fidei et consummatorem Iesum qui pro proposito sibi gaudio sustinuit crucem confusione contempta atque in dextera sedis Dei sedit |
| 3 | recogitate enim eum qui talem sustinuit a peccatoribus adversum semet ipsos contradictionem ut ne fatigemini animis vestris deficientes |
| 4 | nondum usque ad sanguinem restitistis adversus peccatum repugnantes |
| 5 | et obliti estis consolationis quae vobis tamquam filiis loquitur dicens fili mi noli neglegere disciplinam Domini neque fatigeris dum ab eo argueris |
| 6 | quem enim diligit Dominus castigat flagellat autem omnem filium quem recipit |
| 7 | in disciplina perseverate tamquam filiis vobis offert Deus quis enim filius quem non corripit pater |
| 8 | quod si extra disciplinam estis cuius participes facti sunt omnes ergo adulteri et non filii estis |
| 9 | deinde patres quidem carnis nostrae habuimus eruditores et reverebamur non multo magis obtemperabimus Patri spirituum et vivemus |
| 10 | et illi quidem in tempore paucorum dierum secundum voluntatem suam erudiebant nos hic autem ad id quod utile est in recipiendo sanctificationem eius |
| 11 | omnis autem disciplina in praesenti quidem videtur non esse gaudii sed maeroris postea autem fructum pacatissimum exercitatis per eam reddit iustitiae |
| 12 | propter quod remissas manus et soluta genua erigite |
| 13 | et gressus rectos facite pedibus vestris ut non claudicans erret magis autem sanetur |
| 14 | pacem sequimini cum omnibus et sanctimoniam sine qua nemo videbit Dominum |
| 15 | contemplantes ne quis desit gratiae Dei ne qua radix amaritudinis sursum germinans inpediat et per illam inquinentur multi |
| 16 | ne quis fornicator aut profanus ut Esau qui propter unam escam vendidit primitiva sua |
| 17 | scitote enim quoniam et postea cupiens hereditare benedictionem reprobatus est non enim invenit paenitentiae locum quamquam cum lacrimis inquisisset eam |
| 18 | non enim accessistis ad tractabilem et accensibilem ignem et turbinem et caliginem et procellam |
| 19 | et tubae sonum et vocem verborum quam qui audierunt excusaverunt se ne eis fieret verbum |
| 20 | non enim portabant quod dicebatur et si bestia tetigerit montem lapidabitur |
| 21 | et ita terribile erat quod videbatur Moses dixit exterritus sum et tremebundus |
| 22 | sed accessistis ad Sion montem et civitatem Dei viventis Hierusalem caelestem et multorum milium angelorum frequentiae |
| 23 | et ecclesiam primitivorum qui conscripti sunt in caelis et iudicem omnium Deum et spiritus iustorum perfectorum |
| 24 | et testamenti novi mediatorem Iesum et sanguinis sparsionem melius loquentem quam Abel |
| 25 | videte ne recusetis loquentem si enim illi non effugerunt recusantes eum qui super terram loquebatur multo magis nos qui de caelis loquentem nobis avertimur |
| 26 | cuius vox movit terram tunc modo autem repromittit dicens adhuc semel ego movebo non solum terram sed et caelum |
| 27 | quod autem adhuc semel dicit declarat mobilium translationem tamquam factorum ut maneant ea quae sunt inmobilia |
| 28 | itaque regnum inmobile suscipientes habemus gratiam per quam serviamus placentes Deo cum metu et reverentia |
| 29 | etenim Deus noster ignis consumens est |