Hieronymus, Actus, Caput 22
| 1 | viri fratres et patres audite quam ad vos nunc reddo rationem |
| 2 | cum audissent autem quia hebraea lingua loquitur ad illos magis praestiterunt silentium |
| 3 | et dixit ego sum vir iudaeus natus Tarso Ciliciae nutritus autem in ista civitate secus pedes Gamalihel eruditus iuxta veritatem paternae legis aemulator legis sicut et vos omnes estis hodie |
| 4 | qui hanc viam persecutus sum usque ad mortem alligans et tradens in custodias viros ac mulieres |
| 5 | sicut princeps sacerdotum testimonium mihi reddit et omnes maiores natu a quibus et epistulas accipiens ad fratres Damascum pergebam ut adducerem inde vinctos in Hierusalem uti punirentur |
| 6 | factum est autem eunte me et adpropinquante Damasco media die subito de caelo circumfulsit me lux copiosa |
| 7 | et decidens in terram audivi vocem dicentem mihi Saule Saule quid me persequeris |
| 8 | ego autem respondi quis es Domine dixitque ad me ego sum Iesus Nazarenus quem tu persequeris |
| 9 | et qui mecum erant lumen quidem viderunt vocem autem non audierunt eius qui loquebatur mecum |
| 10 | et dixi quid faciam Domine Dominus autem dixit ad me surgens vade Damascum et ibi tibi dicetur de omnibus quae te oporteat facere |
| 11 | et cum non viderem prae claritate luminis illius ad manum deductus a comitibus veni Damascum |
| 12 | Ananias autem quidam vir secundum legem testimonium habens ab omnibus habitantibus Iudaeis |
| 13 | veniens ad me et adstans dixit mihi Saule frater respice et ego eadem hora respexi in eum |
| 14 | at ille dixit Deus patrum nostrorum praeordinavit te ut cognosceres voluntatem eius et videres Iustum et audires vocem ex ore eius |
| 15 | quia eris testis illius ad omnes homines eorum quae vidisti et audisti |
| 16 | et nunc quid moraris exsurge baptizare et ablue peccata tua invocato nomine ipsius |
| 17 | factum est autem revertenti mihi in Hierusalem et oranti in templo fieri me in stupore mentis |
| 18 | et videre illum dicentem mihi festina et exi velociter ex Hierusalem quoniam non recipient testimonium tuum de me |
| 19 | et ego dixi Domine ipsi sciunt quia ego eram concludens in carcerem et caedens per synagogas eos qui credebant in te |
| 20 | et cum funderetur sanguis Stephani testis tui ego adstabam et consentiebam et custodiebam vestimenta interficientium illum |
| 21 | et dixit ad me vade quoniam ego in nationes longe mittam te |
| 22 | audiebant autem eum usque ad hoc verbum et levaverunt vocem suam dicentes tolle de terra eiusmodi non enim fas est eum vivere |
| 23 | vociferantibus autem eis et proicientibus vestimenta sua et pulverem iactantibus in aerem |
| 24 | iussit tribunus induci eum in castra et flagellis caedi et torqueri eum ut sciret propter quam causam sic adclamarent ei |
| 25 | et cum adstrinxissent eum loris dixit adstanti sibi centurioni Paulus si hominem romanum et indemnatum licet vobis flagellare |
| 26 | quo audito centurio accessit ad tribunum et nuntiavit dicens quid acturus es hic enim homo civis romanus est |
| 27 | accedens autem tribunus dixit illi dic mihi tu Romanus es at ille dixit etiam |
| 28 | et respondit tribunus ego multa summa civitatem hanc consecutus sum et Paulus ait ego autem et natus sum |
| 29 | protinus ergo discesserunt ab illo qui eum torturi erant tribunus quoque timuit postquam rescivit quia civis romanus esset et quia alligasset eum |
| 30 | postera autem die volens scire diligentius qua ex causa accusaretur a Iudaeis solvit eum et iussit sacerdotes convenire et omne concilium et producens Paulum statuit inter illos |