Hieronymus, Machabaeorum I, Caput 8
| 1 | et audivit Iudas nomen Romanorum quia sunt potentes viribus et adquiescunt ad omnia quae postulantur ab eis et quicumque accesserunt ad eos statuerunt cum eis amicitias et quia sunt potentes viribus |
| 2 | audierunt proelia eorum et virtutes bonas quas faciunt in Galatia quia obtinuerunt eos et duxerunt sub tributum |
| 3 | et quanta fecerunt in regione Hispaniae et quod in potestate redegerunt metalla argenti et auri quae illic sunt et possederunt omnem locum consilio suo et patientia |
| 4 | locos qui longe erant valde ab eis et reges qui supervenerant illis ab extremis terrae contriverunt et percusserunt eos plaga magna ceteri autem dant eis tributum omnibus annis |
| 5 | et Philippum et Persen Citiorum regem et ceteros qui adversus eos arma tulerunt contriverunt bello et obtinuerunt eos |
| 6 | et Antiochum magnum regem Asiae qui eis pugnam intulerat habens centum viginti elefantos et exercitum magnum valde contritum ab eis |
| 7 | et quia ceperunt eum vivum et statuerunt ei ut daret ipse et qui regnaverint post eum tributum magnum et daret obsides et constitutum |
| 8 | et regionem Medorum et Lydos et Medos de optimis regionibus eorum et acceptas eas ab illis dederunt Eumeni regi |
| 9 | et quia qui erant apud Elladam voluerunt ire et tollere eos et innotuit sermo his |
| 10 | et miserunt ad eos ducem unum et pugnaverunt contra illos et ceciderunt ex eis multi et captivas duxerunt uxores eorum et filios et diripuerunt eos et terram eorum possederunt et destruxerunt muros eorum et in servitutem illos redegerunt usque in hunc diem |
| 11 | et residua regna et insulas quae aliquando restiterant illis exterminaverunt et in potestatem redegerunt |
| 12 | cum amicis autem suis et qui in ipsis requiem habebant conservaverunt amicitiam et obtinuerunt regna quae erant proxima et quae longe quia quicumque audiebant nomen eorum timebant eos |
| 13 | quibus vero vellent auxilio esse ut regnarent regnabant et exaltati sunt valde |
| 14 | et in omnibus istis nemo portabat diadema nec induebatur purpura ut magnificaretur in ea |
| 15 | et quia curiam fecerunt sibi et cotidie consulebant trecentos viginti consilium agentes semper de multitudine ut quae digna sunt gerant |
| 16 | et committunt uni homini magistratum suum per singulos annos dominari universae terrae suae et omnes oboediunt uni et non est invidia neque zelus inter eos |
| 17 | et elegit Iudas Eupolemum filium Iohannis filii Iacob et Iasonem filium Eleazari et misit eos Romam constituere cum illis amicitiam et societatem |
| 18 | et ut auferrent ab eis iugum Graecorum quia viderunt quod in servitutem premerent regnum Israhel |
| 19 | et abierunt Romam viam multam valde et introierunt curiam et dixerunt |
| 20 | Iudas Macchabeus et fratres eius et populus Iudaeorum miserunt nos ad vos statuere vobiscum societatem et pacem et conscribi nos socios et amicos vestros |
| 21 | et placuit sermo in conspectu eorum |
| 22 | et hoc rescriptum quod rescripserunt in tabulis aereis et miserunt Hierusalem ut esset apud eos ibi memoriale pacis et societatis |
| 23 | bene sit Romanis et genti Iudaeorum in mari et in terra in aeternum gladiusque et hostis procul sit ab eis |
| 24 | quod si institerit bellum Romanis prius aut omnibus sociis eorum in omni dominatione eorum |
| 25 | auxilium feret gens Iudaeorum prout tempus dictaverit corde pleno |
| 26 | et proeliantibus non dabunt neque subministrabunt triticum arma pecuniam naves sicut placuit Romanis et custodient mandata eorum nihil ab eis accipientes |
| 27 | similiter autem et si genti Iudaeorum prius acciderit bellum adiuvabunt Romani ex animo prout eis tempus permiserit |
| 28 | et adiuvantibus non dabitur triticum arma pecunia naves sicut placuit Romanis et custodiant mandata eorum absque dolo |
| 29 | secundum haec verba constituerunt Romani populo Iudaeorum |
| 30 | quod si post haec verba hii aut illi addere vel demere ad haec aliquid voluerint facient ex proposito suo et quaecumque addiderint vel dempserint rata erunt |
| 31 | sed et de malis quae Demetrius rex fecit in eos scripsimus ei dicentes quare gravasti iugum tuum super amicos nostros et socios Iudaeos |
| 32 | si ergo iterum adierint nos adversum te faciemus illis iudicium et pugnabimus tecum mari terraque |