Hieronymus, Habacuc, Caput 3
| 1 | oratio Abacuc prophetae pro ignorationibus |
| 2 | Domine audivi auditionem tuam et timui Domine opus tuum in medio annorum vivifica illud in medio annorum notum facies cum iratus fueris misericordiae recordaberis |
| 3 | Deus ab austro veniet et Sanctus de monte Pharan semper operuit caelos gloria eius et laudis eius plena est terra |
| 4 | splendor eius ut lux erit cornua in manibus eius ibi abscondita est fortitudo eius |
| 5 | ante faciem eius ibit mors et egredietur diabolus ante pedes eius |
| 6 | stetit et mensus est terram aspexit et dissolvit gentes et contriti sunt montes saeculi incurvati sunt colles mundi ab itineribus aeternitatis eius |
| 7 | pro iniquitate vidi tentoria Aethiopiae turbabuntur pelles terrae Madian |
| 8 | numquid in fluminibus iratus es Domine aut in fluminibus furor tuus vel in mari indignatio tua quia ascendes super equos tuos et quadrigae tuae salvatio |
| 9 | suscitans suscitabis arcum tuum iuramenta tribubus quae locutus es semper fluvios scindes terrae |
| 10 | viderunt te et doluerunt montes gurges aquarum transiit dedit abyssus vocem suam altitudo manus suas levavit |
| 11 | sol et luna steterunt in habitaculo suo in luce sagittarum tuarum ibunt in splendore fulgurantis hastae tuae |
| 12 | in fremitu conculcabis terram in furore obstupefacies gentes |
| 13 | egressus es in salutem populi tui in salutem cum christo tuo percussisti caput de domo impii denudasti fundamentum usque ad collum semper |
| 14 | maledixisti sceptris eius capiti bellatorum eius venientibus ut turbo ad dispergendum me exultatio eorum sicut eius qui devorat pauperem in abscondito |
| 15 | viam fecisti in mari equis tuis in luto aquarum multarum |
| 16 | audivi et conturbatus est venter meus ad vocem contremuerunt labia mea ingrediatur putredo in ossibus meis et subter me scateat ut requiescam in die tribulationis ut ascendam ad populum accinctum nostrum |
| 17 | ficus enim non florebit et non erit germen in vineis mentietur opus olivae et arva non adferent cibum abscidetur de ovili pecus et non erit armentum in praesepibus |
| 18 | ego autem in Domino gaudebo exultabo in Deo Iesu meo |
| 19 | Dominus Deus fortitudo mea et ponet pedes meos quasi cervorum et super excelsa mea deducet me victori in psalmis canentem |